زیره پارسی(Bunium persicum) از جمله گیاهان دارویی با ارزش اقتصادی و صادراتی بالا می باشد و اولین قدم برای کارهای به نژادی، اطلاع از تنوع ژنتیکی و روابط خویشاوندی بین آنهاست. تاکنون گزارشی مبنی بر استفاده از نشانگرهای مولکولی روی این گیاه، منتشر نشده است. به منظور ارزیابی تنوع مولکولی بین 15 توده بومی زیره پارسی ایران و به جهت خطای حداقل، DNA ژنومی بصورت بالک (40 گیاهچه از هر توده) با استفاده از روشCTAB با اندکی تغییر و افزایش مراحل شستشوی DNA، استخراج گردید. کمیت و کیفیت نمونه‌های DNA با الکتروفورز و اسپکتروفتومتر بررسی و سپس با 21 آغازگرRAPD تکثیر صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرمافزار‌های POPGENE وNTSYS انجام و دندروگرام برپایه UPGMA ترسیم شد. با انجام واکنش PCR، تعداد 108 قطعه DNA تکثیرشده قابل ارزیابی در نمونه‌ها به دست آمد که 45 باند، معادل41% باندها چندشکل بود. بر اساس دادههای مولکولی، دامنه شباهت بین نمونه‌ها از 66/0 تا 93/0 متغیر بود. نتایج تجزیه دادههای مولکولی با نتایج مورفولوژی و فواصل جغرافیایی آنها نیز منطبق بود، به طوری که در شباهت ژنتیکی 85%، نمونه‌های هر استان در شاخه‌های مشترکی قرار گرفتند. به طور کلی، بررسی تنوع در ژنوتیپهای زیره با استفاده از نشانگر RAPD نشان داد که این مارکر در شناسایی نواحی چند‌شکلی و تخمین فاصله ژنتیکی و مدیریت ژرم پلاسم این گونه می تواند مفید باشد.
هاشمی, هدی, صفرنژاد, عباس, & باقری, عبدالرضا. (1387). مطالعه تنوع ژنتیکی توده های بومی زیره پارسی(Bunium persicum Boiss) ایران با استفاده از نشانگرهای RAPD. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران, 16(2), 238-246.
MLA
هدی هاشمی; عباس صفرنژاد; عبدالرضا باقری. "مطالعه تنوع ژنتیکی توده های بومی زیره پارسی(Bunium persicum Boiss) ایران با استفاده از نشانگرهای RAPD". تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران, 16, 2, 1387, 238-246.
HARVARD
هاشمی, هدی, صفرنژاد, عباس, باقری, عبدالرضا. (1387). 'مطالعه تنوع ژنتیکی توده های بومی زیره پارسی(Bunium persicum Boiss) ایران با استفاده از نشانگرهای RAPD', تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران, 16(2), pp. 238-246.
VANCOUVER
هاشمی, هدی, صفرنژاد, عباس, باقری, عبدالرضا. مطالعه تنوع ژنتیکی توده های بومی زیره پارسی(Bunium persicum Boiss) ایران با استفاده از نشانگرهای RAPD. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران, 1387; 16(2): 238-246.
)