TY - JOUR ID - 9645 TI - مطالعه تنوع ژنتیکی توده های بومی زیره پارسی(Bunium persicum Boiss) ایران با استفاده از نشانگرهای RAPD JO - تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران JA - IJRFPBGR LA - fa SN - 1735-0891 AU - هاشمی, هدی AU - صفرنژاد, عباس AU - باقری, عبدالرضا AD - Y1 - 2009 PY - 2009 VL - 16 IS - 2 SP - 238 EP - 246 KW - زیره پارسی KW - گیاهان دارویی KW - تنوع ژنتیکی KW - مارکر ملکولی DO - N2 - زیره پارسی(Bunium persicum) از جمله گیاهان دارویی با ارزش اقتصادی و صادراتی بالا می باشد و اولین قدم برای کارهای به نژادی، اطلاع از تنوع ژنتیکی و روابط خویشاوندی بین آنهاست. تاکنون گزارشی مبنی بر استفاده از نشانگرهای مولکولی روی این گیاه، منتشر نشده است. به منظور ارزیابی تنوع مولکولی بین 15 توده بومی زیره پارسی ایران و به جهت خطای حداقل، DNA ژنومی بصورت بالک (40 گیاهچه از هر توده) با استفاده از روشCTAB با اندکی تغییر و افزایش مراحل شستشوی DNA، استخراج گردید. کمیت و کیفیت نمونه‌های DNA با الکتروفورز و اسپکتروفتومتر بررسی و سپس با 21 آغازگرRAPD تکثیر صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم­افزار‌های POPGENE وNTSYS انجام و دندروگرام برپایه UPGMA ترسیم شد. با انجام واکنش PCR، تعداد 108 قطعه DNA تکثیرشده قابل ارزیابی در نمونه‌ها به دست آمد که 45 باند، معادل41% باندها چندشکل بود. بر اساس داده‌های مولکولی، دامنه شباهت بین نمونه‌ها از 66/0  تا 93/0  متغیر بود. نتایج تجزیه داده­های مولکولی با نتایج مورفولوژی و فواصل جغرافیایی آنها نیز منطبق بود، به طوری که در شباهت ژنتیکی 85%، نمونه‌های هر استان در شاخه‌های مشترکی قرار گرفتند. به طور کلی، بررسی تنوع در ژنوتیپهای زیره با استفاده از نشانگر RAPD نشان داد که این مارکر در شناسایی نواحی چند‌شکلی و تخمین فاصله ژنتیکی و مدیریت ژرم پلاسم این گونه می تواند مفید باشد. UR - https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9645.html L1 - ER -