این تحقیق به منظور تخمین میزان وراثتپذیری صفات نونهالی جمعیتهای بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) انجام شد. برای این منظور، بذور بلوط ایرانی از 40 پایه مادری چهار جمعیت (مبداء) در جنگلهای حوزه زاگرس جنوبی (استان‌های کهکیلویه- بویر احمد، و فارس) در ارتفاعات 850 ، 1100، 1500 و 2100 متر از سطح دریا جمعآوری گردید. سپس بذور در نهالستان آبباریک استان فارس (1700 متر از سطح دریا) به صورت آشیانهای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار کاشته شدند، طوری که در هر تکرار به ازای هر پایه مادری، 20 عدد بذر بطور تصادفی در هر خط قرار گرفت. در پایان فصل رویش نخست، ضریب تنوع ژنتیکی در جمعیتهای مختلف، برای صفت شادابی از 5/4 تا 7/15 ، برای قطر یقه از 9/1 تا 4/11 و برای ارتفاع از 14/9 تا 7/23 درصد در نوسان بود. وراثتپذیری شادابی در سه جمعیت کمتر از 01/0 و در یک جمعیت 26/0 بود. وراثت پذیری قطر یقه از 07/0 تا 50/0 و وراثتپذیری ارتفاع از 15/0 تا 60/0 در نوسان بود. نتایج موید این است که در این مقطع از تحقیق، با توجه به مقدار و دامنه ضریب تنوع ژنتیکی و وراثتپذیری صفات مورد بررسی، ارتفاع نتاج جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی قابل توارث و گزینش زود هنگام پایه مادری به منظور تهیه بذر و تولید نهال در نهالستان فوق نسبت به سایر صفات، مناسبتر میباشد. با توجه به تغییرات ضریب تنوع ژنتیکی و وراثت پذیری، تنوع ژنتیکی در جمعیتهای مورد بررسی متفاوت بوده طوری که می‌توان اظهار داشت که تخریب رویشگاه عامل مهم کاهش تنوع ژنتیکی قابل انتقال در برخی از جمعیتهای مورد بررسی باشد
)