شن(Lonicera nummulariifolia Jaub. & Spach) یکی از درختچه‌های خزان‌کننده استان فارس است که در جنگل‌های مناطق زاگرس به‌ویژه در منطقه‌ی سپیدان به‌عنوان گونه‌ی همراه با بلوط دیده می‌‌شود. با وجود این، اطلاعات کافی در مورد نحوه تکثیر و جنبه‌های مختلف رشد و نمو این گونه در دسترس نیست. این پژوهش به منظور دستیابی به روشی مناسب برای ازدیاد سریع و انبوه این گونه با استفاده از تکنیک‌های کشت درون شیشه‌ای انجام شد. بذرها و نوک شاخساره‌ها‌ی نهال حاصل از بذر به‌عنوان ریزنمونه مورد استفاده قرار گرفتند. محیط کشت MS با غلظت 1/0 میلی‌‌گرم در لیتر BA برای تولید شاخساره بهینه بود. قطعات ساقه دارای یک جوانه، کشت شده بر روی محیط کشت DKW دارای 4/0، 7/0 و 1 میلی‌‌گرم در لیتر BA، 30 گرم در لیتر ساکارز و 8 گرم در لیتر دیفکو باکتو آگار در مقایسه با محیط کشت MS تفاوت معنی‌‌دار از نظر شاخص‌های رشد اندازه‌گیری شده نداشتند. بهترین شیوه برای ریشه‌زایی شامل دو مرحله مجزای انگیزش ریشه و نمو ریشه بود. برای انگیزش ریشه مؤثرترین روش استفاده از محیط کشت MS با نصف غلظت عناصر ماکرو، 8 گرم در لیتر دیفکو باکتو آگار، 30 گرم در لیتر سوکروز و 25 میلی‌‌گرم در لیتر IBA در شرایط تاریکی به مدت 60 ساعت بود. به منظور نمو ریشه، شاخساره‌ها از محیط انگیزش ریشه به محیط کشت بدون تنظیم‌کننده رشد و در شرایط روشنایی انتقال یافتند. با استفاده از این روش 7/46 درصد از شاخساره‌ها ریشه‌دار شدند. پس از نمو ریشه‌ها، گیاهچه‌ها به گلدان‌های دارای مخلوطی از پیت‌خزه، ماسه و ورمی‌کولایت به نسبت 1:1:1 انتقال یافتند و به گلخانه منتقل شدند.
)