مانها فراورده به نسبت شیرینی هستند که به صورت طبیعی یا در اثر فعالیت حشرات از برگ، پوست، شاخه و یا با ایجاد شکاف در تنه بعضی از درختان به بیرون تراوش می کند. مان شکر تیغال در اثر فعالیت یک گونه حشره سرخرطومی با نام علمی Larinus vulpes Olivier روی بعضی از گونه های جنس شکر تیغال به دست می آید. با بررسیهایی که در طول فصل رویش سالهای 1376-1378 در سطح استان فارس صورت گرفت مشخص گردید که اگر چه حشره لارینوس روی کلیه گونه های شکرتیغال فعالیت دارد اما تنها روی چهار گونه E. persepolitanus, E. tenuisectus, E. endotrichus, Echinops dichrous مان تولید می کنند. بررسیهای مورفولوژیکی نشان داد که گونه های مولد مان دارای کپه گل کروی بوده و از نظر ارتفاع گیاه مشابه می باشند همچنین مطالعات رویشگاهی نشان داد که گونه های مولد مان از نظر ارتفاع از سطح دریا در شرایط مشابهی رویش دارند. بر اساس مطالعات سیتوژنتیکی، کلیه گونه های شکرتیغال دیپلوئید بوده و چهار گونه مولد مان دارای 2n=28 کروموزوم هستند.
)