زمینهای مرتعی مرغوب تنها بخش ناچیزی از سطح کرده زمین را تشکیل می دهند. جمعیت روزافزون کره زمین و افزایش سطح توقع و مصرف سرانه مواد غذایی افراد بشر از لحاظ کمی و کیفی زنگ خطر را به صدا درآورده است. ترس ناشی از فرضیه مالتوس که حاکی از سرنوشت محکوم به مرگ بسیاری از ابنا بشر در اثر قحطی و گرسنگی است هنوز از خاطره ها نرفته است. روند روبه رشد جمعیت به ویژه در کشورهای آسیایی این نگرانیها را دو چندان کرده است. یکی از راههای چاره، استفاده از علم اصلاح نباتات جهت افزایش تولید در واحد سطح است و این ضرورت، وقایعی چون انقلاب سبز در مکزیک و تحول نیشکر را در هندوستان و... را بوجود آورده است. گیاهان مرتعی و علوفه ای نیز از این قاعده مستثنی نبوده و توان بالقوه ژنتیکی بسیار زیادی دارند که می تواند در جهت افزایش تولید از لحاظ کمی و کیفی به کار گرفته شود. در زمینه گیاهان مرتعی برخلاف گیاهان زراعی، هنوز در بسیاری از کشورها از توانمندی دانش ژنتیک و اصلاح نباتات در جهت بکارگیری منابع ژنتیکی موجود به منظور بهبود اوضاع مراتع و جنگلها استفاده شایان توجهی بعمل نیامده است. اولین نمود این عدم توجه به علم اصلاح نباتات، کمبود منابع اطلاعاتی- چه به زبان فارسی و چه به زبانهای بیگانه- است که به سهم خود موجب کاهش انگیزه در به نژادگران و محققان می گردد. نوشته حاضر ترجمه مقاله Breeding systems for cross- pollinated perennial grasses می باشد که قدمی، هرچند کوچک در ارایه زمینه های بکارگیری منابع ژنتیکی در افزایش تولید گیاهان علوفه ای و مرتعی است.
)