در این پژوهش عوامل موثر در سترون سازی، شاخه زایی و ریشه زایی جوانه های درختان بالغ صنوبر لرزان مورد بررسی قرار گرفتند. به این منظور جوانه های انتهایی از پایه های بالغ انتخابی پس از برداشت در فصول مختلف سال، با تیمارهای متفاوت مستقر سترون سازی و در محیط کشت های WS و ACM شدند. تحقیقات انجام شده، نشان داد که جوانه های خواب زمستانه با استفاده از هیپوکلریت سدیم 1% به مدت 6 دقیقه و کلرور جیوه 0.1 درصد به مدت 10 ثانیه میزان 93 درصد سترون گشته و در محیط کشت ACM حاوی هورمون 6-BAP در غلظت 0.5 میلی گرم در لیتر مستقر شدند. در مرحله شاخه زایی، بهترین نتایج در محیط کشت ACM با ترکیب هورمونی BAP به میزان 0.5 میلی گرم در لیتر NAA به میزان 0.02 میلی گرم در لیتر بدست آمد. شاخه ها در محیط ACM حاوی اکسین های IBA (0.5 میلی گرم در لیتر) و NAA (0.1 میلی گرم در لیتر) پس از گذشت 7 روز به میزان 96% ریشه دار شدند. گیاهچه های ریشه دار پس از انتقال به گلدان های حاوی مخلوط پیت، ورمیکولایت، ماسه به نسبت (1:1:1) و طی مراحل مختلف سازگاری در (ژرمیناتور- گلخانه) به مزرعه منتقل گشتند. نهالها در مزرعه با 75% موفقیت مستقر شدند.
)