جیحونی، ا.، 1354. بررسی چگونگی کشت و توسعه انواع تاغ در استان کرمان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد جنگل دانشگاه تهران.
صفرنژاد، ع. و کشکی، ع.، 1383. ارزیابی ژنوتیپ‌های مختلف تاغ به منظور توسعه و گسترش تاغزارها، مجله منابع طبیعی ایران. شماره (1) 57، صفحه 176- 169.
فرشادفر، ع.، 1376. روش شناسی اصلاح نباتات. انتشارات دانشگاه رازی. کرمانشاه. ص 610.
مبین، ص.، 1345. گیاهشناسی عمومی. انتشارات دانشگاه تهران.
میرزایی ندوشن، ح. و میرحسینی، ع.، 1379. بررسی عوامل موثر بر جوانه‌زنی بذر تاغ Haloxylon spp.. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان جنگلی و مرتعی. انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع. جلد چهارم : 37-24.
میرزایی ندوشن، ح.، شریعت، آ. و اسدی کرم، ف.، 1380. ارزیابی تنوع ژنتیکی موجود در جمعیت‌های مختلف تاغ (Haloxylon spp.) با استفاده از الکتروفورز. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان جنگلی و مرتعی. انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، جلد. شماره 7 :99-117.
نیلوفری، پ.، 1365. تاغهای ایران. نشریه شماره 23. دفتر تثبیت شن و بیابان‌زدائی.
Dragracer, Va., 1959. The variability of Haloxylon aphyllun with age. CAB of Forestry Abstracts.
Mamedov, P., 1987. The dynamics of natural seed fall. Lesnoe Khozyaistvo, 12: 43-44.
Petrov, S.A. and Dragracer, Va., 1969. Methods of studing the genetic variability of populations of woody plants. CAB of Forestry Abstracts.
Shamsotdinov, Z., 1989. Ecological and evolutionary basis for breeding arid–land. Selektsiya Semenovodstov 5: 22-26.
Sharma, T.P. and D.N.A. Sen, 1989. New report on abnormally fast germinating seeds of Haloxylon spp – an ecological adaptation to saline habitat. Current Science, 58: 382- 385.
Zhang, Y. and Hou, W. H., 1988. Ecological and physiological characteristics of Haloxylon. Chinese J. of Arid Land Research.1. 4: 323-333.
)