مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823The Study of microRNAs expression pattern involved in drought stress tolerance in ancestors and wild-domestic relatives of wheatمطالعه الگوی بیان MicroRNAهای دخیل در تحمل تنش خشکی در اجداد و خویشاوندان وحشی و اهلی گندم11412024810.22092/ijrfpbgr.2019.120248FAبتول شهیدیدانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک و بهنژادی گیاهی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایرانجعفر احمدیاستاد، هیئت علمی گروه ژنتیک و بهنژادی گیاهی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران0000-0002-2709-9392صدیقه فابریکی اورنگاستادیار، هیات علمی دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران0000-0001-5995-3752Journal Article20181018DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.1.53.1.1605.1606
MicroRNAs are small non-coding molecules that regulate the expression of genes through mRNA digestion and/or translation inhibition. By accurately regulation the expression of the genes, these molecules allow the plant to respond appropriately to the changes in growth stages or environmental conditions. In this study, the miRNA159, miRNA160, miRNA398, and the miRNA398 targeted gene (<em>CSD</em>) were investigated in six species belonging to the Triticum and Aegilops species, along with the susceptible (DARYA) and tolerant (SIRVAN) check cultivars under drought (FC=25%) and non-stress (FC = 100%) conditions using real-time PCR. The qRT-PCR analysis showed that all three miRNAs had a significant (P≤0.01) increase in expression under drought stress. The highest expression of miRNA159, miRNA160, miRNA398, and <em>CSD</em> gene was observed in the species <em>Ae.tauschii</em>, <em>T.urartu</em>, <em>T.durum</em>, and <em>T.durum</em>, respectively. By the mean comparing of species × stress interaction, the highest expressions were observed in the three species <em>T.durum</em>, <em>T.urartu</em> and <em>Ae.tauschii</em> for all three miRNAs under drought stress. Also, the highest increase in <em>CSD</em> expression under drought stress was observed in <em>T.urartu</em>, <em>T.durum</em> and <em>Ae.tauschii</em> equal to 6.62, 6. 21 and 0.63 fold in compared to the non-stress condition, respectively. It was concluded that the species <em>T.urartu</em>, <em>T.durum</em> and <em>Ae.tauschii</em> due to their superiority in terms of containing miRNAs causer tolerance, could be suitable candidates for bread wheat germplasm enrichment and breeding to drought stress tolerance.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.1.53.1.1605.1606
miRNA ها، مولکولهای کوچک غیرکدکننده هستند که بیان ژنها را از طریق هضم mRNAیا ممانعت از ترجمه تنظیم میکنند. این مولکولها با تنظیم دقیق بیان ژنها، امکان پاسخ مناسب گیاه را به تغییرات مراحل رشدی یا شرایط محیطی فراهم میکنند. در این تحقیق با استفاده از تکنیک Real Time-PCR الگوی بیان miRNA159، miRNA160 و miRNA398 به همراه ژن هدف miRNA398 (<em>CSD</em>) در شش گونه متعلق به جنسهای تریتیکوم و آژیلوپس در کنار دو رقم گندم نان شاهد حساس (دریا) و متحمل به خشکی (سیروان)، در شرایط عدم تنش (FC=100%) و تنش خشکی (FC=25%) مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه qRT-PCR نشان داد که تحت تنش خشکی هر سه miRNA افزایش بیان معنی داری (P≤0.01) نسبت به شرایط عدم تنش داشتند. در بین گونههای مورد بررسی بیشترین میزان بیان miRNA159 در گونه <em>Ae.tauschii</em>، miRNA160 در گونه <em>T.urartu</em>، miRNA398 در گونه <em>T.durum</em> و ژن <em>CSD</em> در گونه <em>T.durum</em> مشاهده شد. در مقایسه میانگین اثر متقابل گونه و تنش بیشترین درصد افزایش بیان برای هر سه miRNA در شرایط تنش خشکی در سه گونه <em>T.durum</em>، <em>T.urartu</em> و <em>Ae.tauschii</em> مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان افزایش بیان <em>CSD</em> در گونههای <em>T.urartu</em>، <em>T.durum</em> و <em>Ae.tauschii</em> بهترتیب با 62/6، 21/6 و 038/6 برابر نسبت به شرایط عدم تنش مشاهده گردید. در جمعبندی مشخص شد که سه گونه <em>T.urartu</em>، <em>T.durum</em> و <em>Ae.tauschii</em> به دلیل برتری از لحاظ miRNAهای عامل ایجاد تحمل میتوانند کاندیدهای مناسبی برای غنی سازی ژرمپلاسم گندم نان و اصلاح برای تحمل تنش خشکی باشند.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120248_b29fb7cb346166d908d0849d2a1242aa.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Assessment of variation of sainfoin (Onobrychis vicifolia Scop.) genotypes through forage yield and its componentsارزیابی تنوع تودههای اسپرس زراعی (Onobrychis vicifolia Scop) از نظر عملکرد و اجزاء عملکرد علوفه در شرایط اقلیمی اصفهان152712024910.22092/ijrfpbgr.1398.120249FAسعید دوازده امامیاستادیار پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران،محمدعلی علیزادهدانشیار پژوهش، گروه بانک ژن منابع طبیعی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایرانصادق جلالیمربی پژوهش، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایرانحسین زینلیدانشیار پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایرانJournal Article19700101DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.16.53.1.1575.1606 <br />In order to evaluate genetic variation and relationship among 20 genotypes of sainfoin, an experiment was conducted as a randomized complete block design with 3 replications in Agricultural and Natural Resource Research Center of Isfahan, during 2015-2016. Results of variance analysis showed significant differences among the genotypes for all traits, in exception of number of nodes, lateral branches, leaflets and leaf width. PLC population had the highest forage yield (3179 kg/h). 9147 population was the second population for forage yield (2965 kg/h). Correlation coefficients showed that forage yield had a positive correlation with total stems, number of lateral branches, nodes, leaves and leaf and stem dry weight. Using principal component analysis, the first three components accounted for 72% of the total variation. Number of lateral branches, nodes, leaf, leaf and stem dry weight and wet and dry forage yield were the most important traits in the first component. Stem height, leaf width, leaf and stem percentages and leaf/stem in the second component and leaflets, total stems, lateral stem height and dry matter percentage in the third component were important. Genotypes were classified into 4 groups with distinct variations for forage yield.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.16.53.1.1575.1606<br /> بهمنظور بررسی تنوع و روابط بین صفات گیاه اسپرس زراعی، آزمایشی روی 20 توده این گیاه با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعه ایستگاه یزدآباد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان طی سالهای 1393- 1394 انجام شد. نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی داری را میان تودههای مورد مطالعه برای همه صفات به استثناء تعداد گره، تعداد شاخه فرعی، تعداد برگچه و عرض برگ نشان داد. توده پلیکراس با عملکرد علوفه برابر 3179 کیلوگرم در هکتار بهعنوان توده برتر شناخته شد. پس از آن توده 9147 (کرج) با 2965 کیلوگرم در هکتار علوفه، در مقام دوم قرار گرفت. عملکرد علوفه همبستگی مثبت و معنی داری را با تعداد کل ساقه، تعداد شاخه فرعی، تعداد گره، تعداد برگ و وزن خشک ساقه و برگ داشت. سه مؤلفه اول در تجزیه به مولفه های اصلی، 72 درصد از کل واریانس متغیرها را توجیه کردند. تعداد شاخه فرعی، تعداد گره، تعداد برگ، وزن خشک ساقه و برگ و عملکرد تر و خشک علوفه در هکتار عمده ترین نقش را در تبیین مؤلفه اول داشتند. در مؤلفه دوم، ارتفاع ساقه، عرض برگ، درصد برگ و ساقه و نسبت برگ به ساقه و در مؤلفه سوم تعداد برگچه، تعداد کل ساقه، ارتفاع ساقه فرعی و درصد ماده خشک بیشترین اهمیت را در تبیین این مؤلفه ها دارا بودند. تجزیه خوشه ای، 20 توده مورد بررسی را در چهار دسته مختلف قرار داد که اختلافهای چشمگیری از نظر عملکرد علوفه بین گروهها وجود داشت.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120249_0580043ef0eea80fd8562721de2096c6.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Evaluation of Genetic Diversity in some Oat species (Avena spp.)of Iranبررسی تنوع ژنتیکی در برخی گونههای یولاف (.Avena spp) بومی ایران284412025310.22092/ijrfpbgr.2019.120253FAشکیبا شاهمرادیهیات علمی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزیمهدی زهراویاستادیار،مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایرانفرنگیس قنواتیدانشیار،مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایرانJournal Article20170813DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.28.53.1.1576.1606<br />In this research a total of 49 accessions in oat collection of National Plant Gene Bank of Iran belonging to four species of <em>Avena barbata</em>, <em>A. wiestii</em>, <em>A. fatua</em> and <em>A. sativa</em> were studied. The experiment was performed in an observatory designin research field of Seed and Plant Improvement Institute located in Karaj, Iran. The agromorphological traits were measured according to IBPGR descriptor. Based on Shannon index, lemma color had the largest variety (1.42). In principal component analysis, the first seven components comprised 68.43% of total variation. Two accessions of 439 (<em>A. barbata</em>) and 449 (<em>A. barbata</em>) were the nearest and two accessions of 447 (<em>A. wiestii</em>) and 115059 (<em>A. wiestii</em>) and were the farthest based on genetic distance. The studied accessions were placed in five groups by K means clustering method. Three discriminant functions were developed justifying total variance in data. The first and second discriminant functionsmaintained the most distinction between two species of <em>A. barbata</em> and <em>A.sativa </em>and between two species of <em>A. fatua</em> and <em>A. wiestii</em>, respectively. Total results indicated presence of suitable diversity in the studied population based on the measured traits which could be exploited in oat breeding in future. In addition, the discriminant functions developed in this research could be used in distinguishing the relating oat speciesDOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.28.53.1.1576.1606<br /> در این تحقیق تعداد 49 نمونه ژنتیکی موجود در کلکسیون یولاف بانک ژن گیاهی ملی ایران، متعلق به چهار گونه <em>Avena barbata</em>، <em>A. wiestii</em>، <em>A</em><em>. </em><em>fatua </em>و <em>A. sativa </em>مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش به صورت مشاهدهای، در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح وتهیه نهال و بذر در کرج انجام شد. صفات آگرومورفولوژیکی مطابق با دستورالعمل مؤسسه ذخایر توارثی گیاهی بینالمللی ارزیابی گردید. براساس مقادیر شاخص شانون، صفت رنگ لما دارای بالاترین مقدار تنوع (42/1) بود. در تجزیه به مؤلفههای اصلی، 43/68 درصد تغییرات موجود در دادهها، توسط هفت مؤلفه اصلی اول توجیه شد.دو نمونه ژنتیکی 439 (<em>A</em><em>. </em><em>barbata</em>) و 449 (<em>A</em><em>. </em><em>barbata</em>) دارای نزدیکترین و دو نمونه ژنتیکی 447 (<em>A. wiestii</em>) و 115059 (<em>A</em><em>.</em><em>wiestii</em>) دارای دورترین فاصله ژنتیکی بودند. نمونههای ژنتیکی مورد مطالعه با استفاده از تجزیه خوشهای به روش K meansدر پنج گروه قرار داده شدند<strong>. </strong>براساس نتایج تجزیه تابع تشخیص، در مجموع سه تابع تشخیص حاصل گردید که بهمیزان 100 درصد از واریانس کل را شامل میشد. تابع اول بیشترین تمایز را بین دو گونه <em>A</em><em>. </em><em>barbata </em>و <em>A</em><em>.</em><em>sativa</em>، و تابع دوم بیشترین تمایز را بین گونههای <em>A</em><em>. </em><em>fatua</em>و <em>A</em><em>. </em><em>wiestii </em>ایجاد نمود. مجموع نتایج این تحقیق بیانگر وجود تنوع مناسب در جمعیتهای مورد بررسی از لحاظ صفات اندازهگیری شده بود که در امر بهنژادی یولاف میتواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از توابع تشخیص ایجاد شده در این تحقیق، میتوان برای تمایز بین گونههای مربوطه استفاده کرد.<br /> <strong> </strong>https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120253_534ccf4db08153d5af735aa4c85eb8ce.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823The effect of auxin and signaling compounds on growth and production of secondary metabolites in vitro cultures of Whortleberry (Vaccinium arctostaphylos L.)تأثیر اکسین و برخی ترکیبات سیگنالی بر رشد و تولید متابولیتهای ثانویه در کشت درونشیشهای قرهقاط ( Vaccinium arctostaphylos L)455812025510.22092/ijrfpbgr.2019.120255FAمهران نوروزپوردانشجوی دکتری بیوتکنولوژی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلناصر زارعهیات علمی دانشگاه محقق اردبیلیپریسا شیخزاده مصدقاستادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلرسول اصغری ذکریااستاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیلJournal Article20180318 DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.45.53.1.1578.41 <br />Whortleberry is one of the important medicinal plants in traditional medicine that has been used in Iran for decades in reducing blood sugar and blood pressure adjustment. In the present study, the effect of auxin, gibberellin (GA<sub>3</sub>), casein hydrolysate (CA), putrescine (PU), and salicylic acid (SA) on <em>in vitro</em> establishment and growth of Whortleberry explants and the amount of anthocyanin, flavonoid and total phenolic compounds in <em>in vitro</em> condition were evaluated. The apical bud and nodal explants were collected from natural habitat, surface sterilized and cultured on the MS medium supplemented with 2 mg/L BAP and different concentrations of NAA or IBA (0.01- 1 mg/l) and MS medium supplemented with 2 mg/L BAP and 0.1 mg/L NAA or IBA and different concentrations of gibberellin (0- 0.5 mg/l), CA (0- 150 mg/l), PU and SA (0- 10 mg/l). The results indicated that the percentage of explant viability and leaf producing explants were significantly influenced by auxin type and concentration. So, the percentage of explant viability and explants leaf production on MS media supplemented with low concentration of NAA were significantly higher than those of the higher concentration of NAA and all levels of IBA. Addition of GA<sub>3</sub> to the culture medium was significantly increased the number of leaves per explant. Furthermore, CA, PU and SA led to an increase in the percentage of explants leaf production and number of leaves per explant, but this increase was not statistically significant in some of these treatments. Moreover, the amount of secondary metabolites was significantly affected by medium compositions. So, the highest amount of anthocyanin was observed in the MS + 2mg/l BAP+0.1mg/l IBA and the highest amount of flavonoids and total phenolic compounds were observed in the same medium 15 mgDOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.45.53.1.1578.41<br /> قره قاط یکی از گیاهان دارویی مهم در طب سنتی است که بهمنظور کاهش قند خون و تنظیم فشار خون از دیرباز در ایران کاربرد دارد.در این تحقیق تأثیر اکسین، اسید جیبرلیک، کازئین هیدرولایسیت، پوترسین و سالیسیلیک اسید بر استقرار ورشد ریزنمونه های قره قاط و میزان ترکیبات ثانویه آنتوسیانین، فلاونوئیدی و فنل تام بررسی شد. ریزنمونههای تک گرهی و جوانه های انتهایی قره قاط از رویشگاههای طبیعی تهیه شده و پس از ضدعفونی سطحی روی محیط کشت پایه MS حاوی 2 میلیگرم بر لیتر BAPو سطوح مختلف IBA یا NAA (01/ 0تا 1 میلی گرم بر لیتر) و محیط کشت MS حاوی 2 میلی گرم بر لیتر BAP و 1/0 میلیگرم بر لیتر NAA یا IBA به همراه سطوح مختلف اسید جیبرلیک (0 تا 5/0 میلیگرم بر لیتر)، کازئین هیدرولایسیت (صفر تا 150 میلیگرم بر لیتر)، پوترسین و سالیسیلیک اسید (0 تا 10 میلیگرم بر لیتر) کشت شدند. نتایج نشان داد درصد برگ دهی و زنده مانی ریزنمونه ها بهطور معنیداری تحت تأثیر نوع و غلظت اکسین قرار گرفت. درصد برگ دهی و زنده مانی ریزنمونهها در تیمار هورمونی NAA در غلظتهای پایین تر بهطور معنیداری بیشتر از غلظت های بالاتر NAA و کلیه سطوح IBA بود. اضافه کردن GA3 به ترکیب محیط کشت باعث افزایش معنیدار تعداد برگ در ریزنمونه شد؛ ولی تأثیری در زنده مانی و درصد برگدهی ریزنمونهها نداشت. علاوهبراین کازئین هیدرولایسیت، پوترسین و اسید سالیسیلیک باعث افزایش تعداد برگ و درصد زنده مانی ریزنمونهها گردید ولی این افزایش در برخی از تیمارها از نظر آماری معنیدار نبود.از نظر میزان متابولیتهای ثانویه بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین میزان ترکیبات آنتوسیانینی در محیط کشت MS+2mg/l BAP+ 0.1mg/l NAA و بیشترین میزان فلاونوئید و فنل کل نیز در همان محیط کشت حاوی 15 میلیگرم بر لیتر سالیسیلیک اسید بدست آمد. بنابراین، از نتایج و دستورالعمل ارائه شده در این تحقیق میتوان در کشت و تکثیر درونشیشهای این گیاه استفاده نمود.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120255_dd867b1bf70322c3bfd6189a576db4c4.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823The effects of priming on seed vigority and seedling growth of deteriorated seeds in three Astragalus speciesاثر روشهای مختلف پرایمینگ بر بنیه و رشد گیاهچه بذرهای زوال یافته در سه گونه گون Astragalus spp597012025710.22092/ijrfpbgr.2019.120257FAمعصومه رمضانی یگانهکارشناسی ارشد، گروه زراعت، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانعلی اشرف جعفریعضو هیات علمی مرتبه استاد موسسه تحقیقات جنگلها و مراتعبهزاد ثانیاستادیار، گروه زراعت، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانJournal Article20171119DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.60.53.1.1575.32 <br /> Seed priming is an effective method for enhancement of seed germination and seedling establishment in range plant species. In order to study of priming effects on seed germination of deteriorated seeds of <em>Astragalus Spp.</em>, a factorial experiment was conducted based on completely randomized design with three replications in glasshouse condition in research institute of forests and rangeland, Tehran, Iran in 2016. The factor A was <em>Astragalus</em> species in three levels<em> (Astragalus cyclophyllon,</em> <em>A. siliqusus </em>and<em>A. homosus</em>), Factor B was seed deterioration in two levels (seed preserved in cold store (+4°C for 12 years), and accelerated aged seeds (by incubation in 100% relative humidity and temperature 40°C for 48 h). Factor C was priming treatments in four levels as: osmoprimings using PEG (-0.3Mpa and -0.6Mpa), hydropriming (soaking seeds in distilled water for 24 h) and control. Data were collected for seed germination, rate of germination, seed vigor, shoot, root and seedling length, root/shoot length ratio and seedling fresh weight. Result of analysis of variance showed significant effects of main factors and their interaction for most of traits. The <em>A. siliqusus </em>had higher mean values for all of traits except root length followed by <em>A. cyclophyllon</em> and<em> A. homosus</em>, respectively. The priming by deterioration interaction effect, showed that, for natural deteriorated seeds, both hydropriming and osmopriming -0.3Mpa had increased 25 to 96% means of traits except root length, whereas for artificial aged seed only hydropriming had improved 37% of seed vigor. It was concluded that for regeneration of aged seeds preserved for a long time in gene banks both hydropriming and osmopriming are effective methods to recover of deteriorated seeds of <em>Astraglus</em> spp.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.60.53.1.1575.32<br /> استفاده از تکنیک پرایمینگ، یک روش مؤثر برای افزایش توان جوانه زنی بذر گیاهان مرتعی میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذر بر بهبود جوانه زنی بذرهای زوال یافته، در سه گونه گون علوفه ای، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در شرایط گلخانه اجرا شد. فاکتور A شامل سه گونه از گون (<em>Astragalus cyclophyllon</em><em> ، </em><em>A. siliqusus</em><em> و </em><em>A. homosus</em><em>)،</em> فاکتور B شامل دو سطح از زوال بذر، زوال طبیعی (بذرهای نگهداری شده در سردخانه فعال 4 درجه سانتیگراد بهمدت 12 سال) و زوال مصنوعی (با پیری تسریع شده بذرها در دمای 40 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 100% بهمدت 48 ساعت) و فاکتور C شامل تیمار پرایمینگ بذر در 4 سطح شامل: اسموپرایمینگ (3/0- و 6/0- مگاپاسکال) با استفاده از پلیاتیلن گلایکول PEG6000<em>،</em> هیدروپرایمینگ (خیس کردن بذر در آبمقطر بهمدت 24 ساعت) و شاهد بودند. صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه و ساقه و گیاهچه، نسبت طول ریشه به ساقه و وزن تر گیاهچه اندازه گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرهای اصلی و متقابل فاکتورها برای بیشتر صفات از لحاظ آماری معنیدار بودند. در مقایسه بین گونهها، میانگین صفات در گونه <em>A. siliqusus</em>نسبت به دو گونه دیگر بیشتر بود. اثر متقابل پرایمینگ در زوال بذر برای بیشتر صفات معنیدار بود و در زوال طبیعی هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ 3/0- مگاپاسکال باعث افزایش 25 تا 96 درصدی میانگین کلیه صفات بهجز طول ریشه شد. در حالیکه در زوال مصنوعی هیدروپرایمینگ باعث افزایش 37 درصدی بنیه بذر نسبت به شاهد شد. بهطور کلی نتایج نشان داد که برای احیاء بذر گونهای زوال یافته در بانکهای ژن میتوان از تکنیکهای هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ 3/0- مگاپاسکال بهعنوان روشی کارآمد در بازیافت بذرهای زوال یافته گون استفاده کرد.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120257_2ede845896befdf300efa9c2bebf33c6.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Feasibility of cryopreservation of Persian silk tree (Albizia julibrissin Durazz.) seedsامکانسنجی نگهداری بذرهای شبخسب (Albizia julibrissin Durazz) در شرایط فراسرد587112025910.22092/ijrfpbgr.2019.120259FAصالح سخاوتدانشآموخته کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانامید اسماعیل زادهعضو هیات علمی گروه جنگلداری ، دانشگاه تربیت مدرسمریم جبلیکارشناس ارشد پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایرانJournal Article20180510DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.73.53.1.1575.1583 <br />Persian Silk tree (Albizia julibrissin Durazz.) is one of the native leguminous species in plain and lowland hyrcanian forests, which has been severely damaged by fungal disease. In this research, feasibility of preservation of <em>A. julibrissin</em> seeds in cryo condition was studied. Seeds of <em>A. julibrissin</em> were collected from 10 trees in lowland forests of western part of Haraz watershed, Mazandaran province, Iran. Seed germination characteristic of this species were analyzed in cryopreservation with four pretreatments including: vitrification solutions, 30% glycerol, desiccation and without cryoprotectants as well as control treatment, storage in dry condition at 15°C temperature. Seeds after one week and one month storage in liquid nitrogen condition were removed from the liquid nitrogen and the seeds were soaked into water at +42°C (heat shock). Then, seed were placed in petri dishes and so on were transferred into germinator at +22 ºC. Seed germination was daily checked as long as no seed has been germinated. Results of two way ANOVA followed by Duncan as a post hoc multiple comparisons showed that there were no significant differences between germination traits of <em>A. julibrissin</em> seeds in four pretreatments of cryopreservation with control treatment. So we concluded that cryopreservation of <em>A. julibrissin</em> seeds is feasible. Our result indicated that having hard seed coat and as well as very low moisture content enable <em>A. julibrissin</em> seeds to be preserved in cryo condition without any cryoprotectants. Therefore, cryopreservation of <em>A. julibrissin</em> seeds could be done without any pre-treatment and it could be proposed as an effective strategy to protect the genetic recourse of this valuable species of the Hyrcanian forests in Iran.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.73.53.1.1575.1583<br /> شب خسب یکی از گونه های درختی نیامدار بومی جنگلهای جلگه ای و پایین بند ناحیه هیرکانی است که بهدلیل ابتلا به بیماری قارچی دچار صدمات زیادی شده است. در این تحقیق، امکان استفاده از فناوری فراسرد برای ذخیره سازی بذرهای شب خسب مورد بررسی قرار گرفت. جمعآوری بذر از تعداد 10 پایه درختی از جنگلهای پایینبند حوزه غرب هراز واقع در استان مازندران انجام شد. بهمنظور امکان سنجی قابلیت نگهداری بذرهای شب خسب در شرایط فراسرد از نتایج خصوصیات جوانه زنی بذرهای شب خسب در دو حالت نگهداری در شرایط فراسرد (196- درجه سانتیگراد) با چهار پیش تیمار آماده سازی شامل: ویتریفیکاسیون، گلیسرول 30 درصد، کاهش رطوبت و بدون پیش تیمار به همراه تیمار شاهد (نگهداری در شرایط خشک و دمای 15 درجه سانتیگراد) استفاده شد. بذرها پس از نگهداری یکهفته و یکماه در شرایط فراسرد خارج و در آب 42 درجه سانتیگراد (شوک حرارتی) قرار داده شدند. سپس برای جوانه زنی درون پتریدیش قرار گرفته و به ژرمیناتور با دمای 22+ درجه سانتیگراد منتقل گردیدند. ثبت و شمارش بذرهای جوانهزده بصورت روزانه تا زمانی که دیگر هیچ بذری جوانه نزد انجام شد. نتایج تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون مقایسه میانگین دانکن نشان داد که صفات مختلف جوانهزنی بذرهای شبخسب در 4 پیشتیمار مربوط به فراسرد با تیمار شاهد تفاوت فاحشی نداشت. ازاینرو نتیجه گیری شد که نگهداری بذرهای شبخسب در شرایط فراسرد امکانپذیر است. نتایج این تحقیق همچنین تصریح می کند که بذرهای گونه شبخسب به دلیل داشتن پوسته سخت بذر و محتوای رطوبتی بسیار پایین می توانند بدون استفاده از مواد ضدانجماد (بدون پیش تیمار) در دمای 196- درجه سانتیگراد نگهداری شوند. ازاینرو میتوان بدون انجام پیش تیمار نسبت به ذخیره سازی بذرهای شبخسب در شرایط فراسرد اقدام نمود و بانک بذر فراسرد را بهعنوان راهبردی مؤثر برای حفاظت از ظرفیت ژنتیکی این گونه ارزشمند در سطح جنگلهای هیرکانی پیشنهاد کردhttps://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120259_038110369de72afab35b8d5809a2b808.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Micropropagation of Eucalyptus citriodora H.ریزازدیادی اکالیپتوس گونه Eucalyptus citriodora H869712026010.22092/ijrfpbgr.2019.120260FAزهرا ابروش- نویسنده و مسئول مکاتبات، کارشناس ارشد پژوهشی، گروه زیستفناوری منابع طبیعی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهرانمحمد حسن عصارهاستادپژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهرانمیترا اماماستادیارپژوهشی، گروه تحقیقات زیستفناوری، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهرانJournal Article20171230DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.88.53.1.32.97<br />Among species of hardwood forest trees, <em>Eucalyptus</em> <em>citriodora</em> is a fast growing plant that is cultivated for aromatic essential oils in perfumes, pharmaceuticals, and its soft and light wood in the paper and furniture industry. The micropropagation of <em>E. citriodora</em> Lemon-scented Gum was carried out in two medium culture of MS (1/2N) and WPM through bud culture. Sterilization was done using solutions of mercuric chloride 0.1% and sodium hypochlorite 20%. Shoot multiplication was done with cytokinin (BAP, Kin), auxin (IBA) and gibberellin (GA<sub>3</sub>) hormones and rooting with auxin hormones IBA, NAA and IAA in only MS (1/2N) medium. The shoot multiplication was assessed in two medium using factorial experiment based on the completely randomized design (CRD) and rooting multiplication in one medium using CRD. Propagation coefficient, shoot length, greenity, total root and rooted seedlings were measured. The best sterilization was immersion seeds in 20 % sodium hypoclorite solution in 18 min. The best propagation and shoot elongation was obtained in MS (1/2N) medium coupled with BAP, Kin, GA<sub>3</sub> cytokinin hormones and auxin hormones IBA in 0.3, 0.2, 0.1, 0.01 mgl<sup>-1</sup> and 0.3, 0, 0.1, 0.01 mgl<sup>-1</sup>concentrations respectively by 200 mgl<sup>-1</sup> P.V.P. The best rooting treatments were a modified MS (1/2N) medium, auxin hormone NAA and IBA+IAA in 1 mgl<sup>-1</sup>, 0.5mgl<sup>-1</sup>. These plantlets transferred to soil and were kept in the greenhouse conditions. The results of this study show that tissue culture is a suitable method for the propagation of this valuable species in a short time.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.88.53.1.32.97<br /> در بین گونههای درختان جنگلی سخت چوب، <em>Eucalyptus citriodora</em>درخت سریعالرشدی است که بهدلیل دارا بودن اسانس معطر در عطرسازی، داروسازی و داشتن چوب نرم و سبک در صنایع کاغذسازی و مبلسازی کشت میشود. در این تحقیق، ریزازدیادی <em>E. citriodora</em> به روش کشت جوانه جانبی در محیط کشتهای MS و WPM بررسی شد. سترونسازی با دو محلول کلرید جیوه 1/0 درصد و هیپوکلریت سدیم 20 درصد حجمی اعمال گردید. شاخهزایی با هورمونهای سیتوکینین (BAP، Kin)، اکسین (IBA) و جیبرلین (GA3) در دو سطح محیط کشت در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. ریشهزایی نیز با هورمونهای اکسین IBA، NAA و IAA در محیط کشت MS (2/1 نیترات) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. آماربرداری از تعداد شاخهها و جوانهها، طول شاخه، سبزینگی، تعداد گیاهچههای ریشهدار شده و تعداد کل ریشه انجام شد. نتایج نشان داد که بهترین تیمار سترونسازی محلول هیپوکلریت سدیم 20 درصد حجمی به مدت 18 دقیقه بود. تکثیر مطلوب و رشد طولی شاخه در محیط کشت MS (2/1 نیترات) و هورمونهای سیتوکینین BAP، Kin، GA<sub>3</sub>و IBA بهترتیب در غلظتهای (3/0، 2/0، 1/0 و 01/0) و (3/0، صفر، 1/0 و 01/0) میلیگرم در لیتر، بههمراه 200 میلیگرم در لیتر PVP بود. ریشهزایی مطلوب در محیط کشت MS (2/1 نیترات)، با تیمار هورمونی NAA 1 میلیگرم در لیتر و تیمار تلفیقی IAA + IBA 5/0میلیگرم در لیتر بهدست آمد. در نهایت، گیاهچههای ریشهدار شده در شرایط گلخانه سازگار شدند.نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کشت بافت روش مناسبی برای تکثیر این گونه ارزشمند در زمانی کوتاه میباشد.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120260_601f32c685435d2a39af1958f36710d3.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Effects of explant type, culture media and growth regulators on callus induction and plant regeneration of sweet pea (Lathyrus odoratus L.)اثر نوع ریزنمونه، محیط کشت و تنظیمکنندههای رشدگیاهی بر کالوسزایی و باززایی غیرمستقیم نخودشیرین (Lathyrus odoratus L.)9810712026210.22092/ijrfpbgr.2019.120262FAمهدی بذرافکندانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ایرانمحمدحسین دانشوراستاد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ایرانمحمدرضا صالحی سلمیاستادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستانJournal Article20181019DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.116.53.1.1575.41 <br />Sweet pea (<em>Lathyrus odoratus</em> L.), belongs to Fabaceae family, is an ornamental herbaceous plant with fragrant flowers and climber. This plant is as a source of genetic for important traits such as resistance to edaphic stresses. In order to keep genetic sources, plant propagation through tissue culture can be effective. To establish an efficient protocol of shoot regeneration from callus, effects of explant type, culture media and plant growth regulators on callus induction and shoot regeneration of sweet pea were evaluated. The results showed that internode was the best explant for callus induction (0.77 g callus per each explant) and MS was the best medium to induce callus formation with 0.78 g callus per each explant. The highest callus induction (1.9 g callus per each explant) was achieved planting internode on MS medium supplemented with 0.5 mg.l<sup>-1</sup> 6-benzylaminopurine (BAP) and 2.0 mg.l<sup>-1</sup> 1-Naphthaleneacetic acid (NAA) after 25 days of culture. Shoots regenerated at the highest frequency with 5.33 shoots when calli were cultured on MS medium with 1.0 mg.l<sup>-1</sup> Thidiazuron (TDZ). This protocol provides a basis for future studies on genetic improvement and could be applied to large-scale multiplication systems for commercial nurseries of <em>Lathyrus odoratus</em> L.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.116.53.1.1575.41<br /> نخود شیرین (<em>Lathyrus</em><em>odoratus</em> L.) متعلق به خانواده بقولات و یک گیاه زینتی علفی و رونده با گل های معطر است. این گیاه بهعنوان یک منبع ژنتیکی برای صفات مهم مثل مقاومت در برابر تنشها ازجمله تنش گرمایی محسوب میشود. همچنین به منظور حفظ ساختار ژنتیکی آن، تکثیر این گیاه از طریق کشت بافت میتواند مؤثر باشد. به منظور یافتن پروتکل کارآمد شاخه زایی از کالوس؛ اثر نوع ریزنمونه، محیط کشت و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر کالوس زایی و شاخه زایی نخود شیرین بررسی شد. نتایج نشان داد که ریزنمونه میانگره نسبت به ریشه کالوس بیشتری تولید کرد (77/0 گرم کالوس برای هر ریزنمونه) و محیط کشت MS نسبت به محیط کشت B<sub>5</sub> تأثیر بیشتری در کالوس زایی داشت (78/0 گرم کالوس برای هر ریزنمونه). درمجموع بیشترین کالوس زایی (9/1 گرم کالوس برای هر ریزنمونه) هنگامی که ریزنمونه های میانگره در محیط کشت MS همراه با 5/0 میلیگرم 6- بنزیل آمینو پورین (BAP) و 2 میلیگرم در لیتر 1- نفتالین استیک اسید (NAA) کشت شد، به دست آمد. بیشترین باززایی شاخه (33/5 عدد شاخه برای هر ریزنمونه) از کالوس های کشتشده در محیط کشت MS همراه با 1/0 میلی گرم در لیتر تیدیازورون (TDZ) به دست آمد. این پروتکل می تواند پایه و اساس تحقیقات آینده در ارتباط با بهبود ژنتیکی و تولید انبوه نخود شیرین در کشور باشد.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120262_d32d9de1b07dddd6a88949a6670da0f8.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823The effect of different factors on somatic embryogenesis of stevia plant (Stevia rebaudiana Bertoni.)اثر عوامل مختلف بر رویان زایی بدنی گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni)10811912026310.22092/ijrfpbgr.2019.120263FAصغری رضاییگنجهدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران، مریم دهستانی اردکانیاستادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان و پژوهشکده گیاهان داروئی و صنعتی، اردکان، ایرانکاظم کمالی علیآباداستادیار، گروه علوم خاکشناسی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، یزد، ایرانJournal Article20180704DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.103.53.1.1575.41 <br />Stevia plant(<em>Stevia rebaudiana </em>Bertoni<em>.</em>) is an important plant species due to its high content of recoverable natural sweeteners. Considering the industrial and medical importance of plant, the current study was performed with the aim of optimizing somatic embryogenic of this plant. Embryogenic callus induction and embryogenesis were investigated using different concentrations of Benzyl Adenine (BA), Naphthalene Acetic Acid (NAA) and 2,4-Dihydrophenoxy acetic acid (2,4-D) in leaf and bud explants in MS culture medium in a factorial experiment based on completely randomized design (CRD) with five replications. The highest callus induction was obtained in culture media contained 0.01 mg/l (BA + 0.5 mg/l 2, 4-D and the highest embryo induction was obtained in 0.01 mg/l BA + 1 mgl<sup>-1 </sup>2, 4-D treatment. Also the effect of Casein hydrolysate on the embryogenesis of the <em>Stevia</em> plant were investigated in five concentrations (0, 50, 100, 150 and 200 mgl<sup>-1</sup>) and coconut milk in two levels (0 and 55 ml) by both explants of leaf and bud in a factorial experiment based on CRD with six replications. In concentrations of 0 and 50 mg/l of Casein hydrolysate respectively obtained the highest (20.2%) and lowest (7.84%) embryos. The percentages of embryogenesis in MS medium without coconut milk was 78.82% for bud explants and 25.09% for leaf explants, and finally, embryos were transferred to medium containing 0.1 mgl<sup>-1</sup> of GA<sub>3</sub> for organogenesis, and 18.03% of the embryos were grown to complete seedling.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.103.53.1.1575.41<br /> گیاه استویا (<em>Stevia rebaudiana </em>Bertoni) به علت محتوای بالای شیرین کننده های طبیعی قابل استحصال دارای ارزش فوقالعاده بالایی است.با توجه به اهمیت گیاه از نظر صنعتی و بهویژه دارویی، این پژوهش به منظور بهینه سازی جنینزایی بدنی گیاه انجام شد. تولید و القای کالوس رویان زا با استفاده از ترکیبات مختلف تنظیمکننده های رشدی شامل بنزیل آدنین (BA)، نفتالین استیک اسید (NAA) و 2 و 4-دیکلروفنوکسی استیک اسید (2,4-D) در ریزنمونههای برگ و جوانه گیاه در محیط کشت MS به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار بررسی شد. بیشترین میزان کالوس زایی در محیط کشت حاوی 01/0 میلی گرم بر لیتر BA + 5/0 میلیگرم بر لیتر 2,4-D و بیشترین میزان رویان زایی در تیمار 01/0 میلیگرم بر لیتر BA +1 میلی گرم بر لیتر 2,4-D حاصل شد. همچنین اثر کازئین هیدرولیزات در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم بر لیتر) و شیره نارگیل در دو سطح (صفر و 55 میلیلیتر) بر رویان زایی گیاه استویا توسط دو ریزنمونه برگ و جوانه در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تکرار بررسی شد. در غلظت های صفر و 50 میلی گرم بر لیتر کازئین هیدرولیزات به ترتیب بیشترین (2/20 درصد) و کمترین (84/7 درصد) رویان زایی حاصل شد. بیشترین درصد رویان زایی (82/78 درصد) در محیط کشت MS بدون شیره نارگیل توسط ریزنمونه های جوانه و کمترین درصد رویانزایی با 09/25 درصد توسط ریزنمونههای برگ بهدست آمد. پس از آن رویان های حاصل به محیط کشت حاوی 1/0 میلیگرم بر لیتر GA<sub>3</sub> (اسید جیبرلیک) برای اندام زایی انتقال یافتند و در این بین 03/18 درصد از رویانها به گیاهچه کامل تبدیل شدند.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120263_5ee7bdb4ca9fc4631bde8a7e19d388e2.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Study of the effect of different antioxidants in reducing the browning of callus and its biomass production in two species of licoriceبررسی اثر غلطت آنتیاکسیدانهای مختلف برکاهش قهوهای شدن کالوس و تولید ذیتوده آن در دو گونه از شیرینبیان Glycyrrhiza glabra و G. uralensis12013112026410.22092/ijrfpbgr.2019.120264FAمریم اله دودانشجوی دکترای اصلاح نباتات-ژنتیک مولکولی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهرانمنصور امیدیاستاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهرانمحمدرضا بیهمتااستاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهرانعلیرضا عباسیدانشیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهرانبراتعلی فاخریاستاد، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشگاه زابل، زابلJournal Article20180827DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.131.53.1.1576.115 <br />The roots and stolons of <em>Glycyrrhiza </em>species constitute one of the most important crude drugs in the world and contain a large amount of glycyrrhizin, an oleanane-type triterpenoid saponin. Tissue culture and callus production in licorice species are prerequisites for studies on secondary metabolites and cell transformation. In order to effect of antioxidant to reduce the browning and growth of callus, was used Ascorbic Acid and PVP in different levels. Also in order to influence these antioxidants in the callus growth index, were cultured both species as cell suspension. Callus was produced from hypocotyl related to two weeks’ seedlings. Callus was induced from NAA (0.5 mg/L) and BA hormones (2 mg/L) as well as ascorbic acid and PVP treatments at different concentrations as two separated factorial experiments based on CRD design. The results showed that in consecutive sub culture 1200 mg/L of PVP had the least generation, necrosis and the most callus production in both species. Whereas, in cell suspension, with increasing PVP concentration, was decreased callus growth index and 1200 mg/L PVP has shown the lowest callus growth index in both species. It can be said that PVP absorb NAA and BA hormones in cell suspension and therefore it was reduced concentration of hormones in medium. Ascorbic acid treatment with 80 and 100 mg/L had the highest callus growth index in both species respectively and it is recommended for cell suspension culture in licorice.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.131.53.1.1576.115<br /> ریشهها و استولنهای شیرینبیان یکی از مهمترین داروهای خام را در دنیا تشکیل میدهند و محتوای مقادیر زیادی از ماده مؤثر گلیسیریزین، که یک نوع تریترپنوئید ساپونین است، میباشند. کشت بافت و تولید کالوس در شیرینبیان پیشنیاز مطالعات بررسی متابولیتهای ثانویه و ترانسفورماسیون سلولی در این گیاه میباشد. بهمنظور تأثیر آنتیاکسیدانها در کاهش قهوهای شدن و رشد کالوس در دو گونه از شیرینبیان <em>Glycyrrhiza glabra</em> و <em>G. uralensis</em>از اسید اسکوربیک و PVP (پلیونیل پیرولیدین) در چهار سطح مختلف استفاده شد. همچنین بهمنظور تأثیر این آنتیاکسیدانها در شاخص رشد کالوس، اقدام به کشت سوسپانسیون سلولی در هر دو گونه گردید. برای تولید کالوس از هیپوکوتیل گیاهچههای دو هفتهای و هورمونهای NAA (نفتالین استیک اسید) به غلظت نیم میلیگرم در لیتر و BA (بنزیل آمین) به غلظت دو میلیگرم در لیتر به همراه تیمارهای آنتیاکسیدانهای اسید اسکوربیک و PVP در غلظتهای مختلف در قالب دو آزمایش فاکتوریل جداگانه بر پایه طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. نتایج نشان داد در واکشتهای متوالی میزان 1200 میلیگرم در لیتر PVP در هر دو گونه، کمترین باززایی، نکروزه و بیشترین میزان کالوس را دارا بود. درحالیکه در کشت سوسپانسیون سلولی با افزایش غلظت PVP شاخص رشد کالوس کاهش یافته و تیمار PVP با غلظت 1200 میلیگرم در لیتر در هر دو گونه کمترین شاخص رشد کالوس را داشت، که میتواند به دلیل جذب هورمونها (NAA و BA) توسط هورمون PVP و کاهش غلظت هورمون در محیط باشد. تیمار اسید اسکوربیک بهترتیب با غلظتهای 80 و 100 میلیگرم در لیتر در هر دو گونه بیشترین شاخص رشد کالوس را داشت و برای کشت سوسپانسیون سلولی توصیه گردید.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120264_712e7d4e79ed4bdb334a6fb87ae9c956.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Evaluation of the culture medium and hormonal treatments on the regeneration of Hymenocrater yazdianus as a medicinal and pasture plantبررسی نوع محیط کشت و تنظیمکننده های رشد گیاهی بر باززایی درونشیشهای گیاه دارویی و مرتعی اروانه یزدی (Hymenocrater yazdianus)13214212026510.22092/ijrfpbgr.2019.120265FAحمیده برزگردانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، ایرانکاظم کمالیاستادیار، گروه علوم خاکشناسی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، ایرانحمید سوداییزادهدانشیار، گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه یزد، ایرانJournal Article20180602<em>DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.144.53.1.1576.41</em> <br /><em>Hymenocrater yazdianus</em> is one of the important medicinal and range plant. This plant belongs to Lamiaceae family that grows in arid land regions. In this research mass production of Hymenocrater plant via tissue culture technique was studied. Lateral and apical buds were used as a primary explant for cultivation. For sterilization, Mercuric chloride was used at 0.1% concentration for 2 minutes. After sterilization, explants were washed 3 times with sterilized water containing 0.1% Citric acid for browning prevention of theme. Then all explants transfer to MS medium without any plant growth regulators as an establishment stage. After 4 weeks, explant transported in MS medium containing 0, 0.5, 1, 1.5 mg<sub>l</sub><sup>-1</sup>, Benzyl adenine (BA) and Indole-butyric acid (IBA) concentrations at 0, 0.01 and 0.1 mgl<sup>-1</sup> in 12 treatments for proliferation. The results showed, highest shoot number were obtained when we used MS medium at a concentration (1 mgl<sup>-1</sup>BA and IBA 0.1 mg l<sup>-1</sup>) In this culture medium we obtained 5.5 shoots in each tube. For rooting stage, MS and LS culture media were studied. In these culture media IBA was used in 0.0, 0.05, 0.1, 1 and 2 mgl<sup>-1</sup>. The results indicated using MS medium supplemented to 2 mgl<sup>-1 </sup>95% of explants were rooted. Finally rooted plantlets were adapted successfully in peat and perlite complex to ratios of 2:1 and <em>in vitro</em> culture plant successfully transferd to the field.DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.144.53.1.1576.41<br /> اروانه یزدی <strong>(</strong><strong><em>Hymenocrater yazdianus</em></strong><strong><em>)</em></strong> از گونه های مهم دارویی و مرتعی متعلق به تیره نعنا میباشد. در این تحقیق تکثیر انبوه این گیاه با روش کشت بافت بررسی شد. پس از ضدعفونی جوانههای جانبی و انتهایی به عنوان ریزنمونه در کلرید جیوه 1/0 درصد، سه بار شستوشو با آبمقطر استریل حاوی اسید سیتریک به غلظت 1/0 درصد، در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) (1962) بدون تنظیمکننده رشد گیاهی استقرار یافت. سپس گیاهچهها برای انجام پرآوری به همین محیط کشت، شامل ترکیب چهار غلظت بنزیل آدنین (BA) (0/0، 5/0، 1، 5/1 میلیگرم بر لیتر) و سه سطح ایندول بوتیریک اسید (IBA) (0/0، 01/0 و 1/0 میلیگرم بر لیتر) در 12 تیمار و 8 تکرار منتقل شدند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخه زایی در محیط کشت موراشیگ و اسگوگ با غلظت 1 میلیگرم بر لیتر بنزیل آدنین و 01/0 میلیگرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید با متوسط 5/5 شاخه به دست آمد. برای ریشه زایی محیطهای کشت موراشیگ و اسگوگ و لینسمایر و اسگوگ (LS) (1956) مورد بررسی قرار گرفتند. در این محیط ها از پنج سطح ایندول بوتیریک اسید (0، 05/0، 1/0، 1 و 2 میلیگرم بر لیتر) استفاده شد و 95 درصد گیاهچه ها در محیط کشت موراشیگ و اسگوگ با 2 میلیگرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید ریشهدار شدند. در نهایت، 83 درصد گیاهچههای ریشه دار شده در محیط پیت و پرلیت با نسبت 2 به 1 با موفقیت سازگار گردیدند.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120265_f88f1a122aa0435c7838a90a62949d28.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Optimization of regeneration in Mountain Ziziphora (Ziziphora clinopodioides Lam)بهینهسازی باززایی کاکوتی کوهی (Ziziphora clinopodioides Lam)14315112026610.22092/ijrfpbgr.2019.120266FAاعظم مومنیدانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، مجتمع آموزش عالی شیروانفاطمه ذاکر تولاییاستادیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، مجتمع آموزش عالی شیروان0000-0002-1934-6373فرهاد شکوهی فراستادیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهدمحمد خیرخواهدانشیار، گروه زراعت، مجتمع آموزش عالی شیروانJournal Article20180604DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.144.53.1.1576.41 <br />Medicinal and aromatic medicinal plant, <em>Ziziphora clinopodioides</em> L., belonging to the genus <em>Ziziphora</em> and Lamiaceae family. The aim of this study was to optimize asexual regeneration in two genotypes of this species as code 5 and 6. For this purpose, the first experiment was conducted for contamination control using sodium hypochlorite 1% and alcohol 96%. In the next step, the control of produced phenolic compounds was investigated by combining three polyvinylpyrrolidone, active charcoal and ascorbic acid. Multiple shoots induction were performed using lateral bud explant in a MS medium containing the BAP at five levels in combination with NAA (0.01 mg/L). Rooting of branches was performed in MS medium containing NAA at two levels (0. 1 and 0.3 mg/L). Result showed 1% sodium hypochlorite treatment coupled with 96% alcohol eliminated contamination up to 74%. The treatment of combination of polyvinylpyrrolidine, ascorbic acid and activated charcoal with average value of 8.25% had the lowest browning in both Genotype of 6 and 5. The highest branching values of (88% and 100%) were obtained in the treatment of 2 and 2.5 mg/L BAP combined with 0.01 mg/L NAA in genotype 5 and 6, respectively. The highest value of rooting (33.3%) was observed in genotype 6 using 0.3 mg/l NAA. The results of this research could be used in the micropropagation and proliferation of this plant.DOR:98.1000/1735-0891.1398.27.144.53.1.1576.41<br /> گیاه دارویی و معطر کاکوتی کوهی با نام علمی <em>Ziziphora clinopodioides</em> L. متعلق به جنس <em>Ziziphora</em> و تیره نعناع میباشد. هدف از این مطالعه بهینهسازی باززایی این گیاه میباشد و برای این کار از دو کموتایپ با کدهای 5 و 6 استفاده شد. بدینمنظور، ابتدا آزمون برای کنترل آلودگی از هیپوکلریت سدیم یک درصد و الکل 96% استفاده شد. در مرحله بعد کنترل ترکیبات فنولی تولید شده با استفاده از ترکیبات سه ماده PVP (پلیوینیل پیرولیدین)، زغال فعال و اسید آسکوربیک بررسی شد. شاخهزایی چندگانه با استفاده از ریزنمونه جوانه جانبی در محیط کشت MS حاوی ترکیب هورمونی BAP در پنج سطح در ترکیب با NAA (نفتالین استیک اسید) با غلظت 01/0 میلی گرم در لیتر انجام گردید. ریشهزایی شاخه ها در محیط کشت MS حاوی ترکیب هورمونی NAA در دو غلظت 1/0 و 3/0 میلی گرم در لیتر انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار هیپوکلریت سدیم یک درصد بههمراه الکل 96 % موفق به رفع آلودگی تا 74 درصد شد. تیمار ترکیب پلیوینیل پیرولیدین، اسید آسکوربیک و زغال فعال با میانگین 25/8 درصد قهوهای شدن در هر دو کموتایپ 6 و 5 کمترین میزان قهوهای شدن را نشان داد. بیشترین شاخه زایی در کموتایپ 5 با 88 درصد در تیمار 2 میلیگرم در لیتر BAP به اضافه 01/0 میلی گرم در لیتر NAA و در کموتایپ 6 با 100 درصد در تیمار 5/2 میلیگرم در لیتر BAP به اضافه 01/0 میلیگرم در لیتر NAA بهدست آمد. بیشترین درصد ریشه زایی در کموتایپ 6، در تیمار 3/0 میلیگرم در لیتر NAA با 3/33 درصد مشاهده شد. نتایج این پژوهش میتواند در ریزازدیادی و تکثیر وسیع این گیاه استفاده شود.<br /> https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120266_1d8707fdbe03a746025b4331d3392fed.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران1735-089127120190823Evaluation of morphological diversity of some populations of Bunium persicum in the Khorasan province of Iranارزیابی تنوع مورفولوژیکی برخی جمعیتهای زیره سیاه ایرانی (Bunium persicum) در استان خراسان15216312026710.22092/ijrfpbgr.2019.120267FAمهدی طالبیدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانمحمد مقدمدانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانعبدالله قاسمیپیربلوطیاستاد، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرقدس، تهران، ایرانJournal Article20180820DOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.167.53.1.32.1606 <br />In this experiment morphological diversity of seven wild populations of <em>Bunium persicum</em> from Razavi and South Khorasan provinces of Iran were studied. Results showed significant differences among the populations for some morphological traits such as umbellate per umbel, leaf length, number of seeds per plant and inflorescence width. Cluster analysis of morphological traits divided populations into two groups and showed that the geographical and genetic diversity does match. Plant height with number of umbels, leaf length, inflorescence length and width and inflorescence length with inflorescence width had a high positive correlation. principle component analysis showed that four major components accounted 93.81 percent of the total variation, which the first components including plant height, number of umbels, number of umbellate per umbel, leaf length, inflorescence length and width and number of seeds per plant traits had the most proportion (%52.08). According to obtaining results, populations 1, 2 and 3 due to idealistic traits such as higher values for plant height, leaf length, umbellate per umbel and seeds per plant were the best populations for breeding improved varieties and domesticationDOR: 98.1000/1735-0891.1398.27.167.53.1.32.1606<br /> بهمنظور بررسی تنوع فنوتیپی زیره سیاه ایرانی (<em>Bunium persicum</em>) هفت جمعیت از این گیاه در رویشگاه های طبیعی آن در استانهای خراسان رضوی و جنوبی بررسی شدند. نتایج نشان داد تنوع زیادی در بین جمعیتها بهویژه از نظر صفات تعداد چترک های چتر، طول برگ، تعداد بذر در بوته و عرض گل آذین وجود داشت. تجزیه خوشه ای نیز جمعیتها را به 2 گروه تقسیم کرد و نشان داد که تنوع مورفولوژیکی با تنوع جغرافیایی مطابقت دارد. ارتفاع بوته با تعداد چتر در بوته، طول برگ، طول و عرض گل آذین و همچنین طول گل آذین با عرض گل آذین نیز همبستگی مثبت بالایی با یکدیگر داشتند. تجزیه به مؤلفه ها نشان داد که 4 مؤلفه اصلی توانستند 81/93% از کل واریانس صفات را توجیه نمایند که مؤلفه اول با بیشترین سهم (08/52%) شامل صفات ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر اصلی، طول برگ، طول و عرض گل آذین و تعداد بذر در بوته بود. طبق نتایج بدستآمده از این تحقیق مشخص شد که سه جمعیت دهبار، دره ارغوان و فریزی چناران به دلیل داشتن صفات مطلوبی ازجمله ارتفاع بوته بلند، طول برگ بیشتر، تعداد چترک در چتر و تعداد بذر در بوته بالا گیاهان مناسبی برای کارهای اصلاحی و اهلی سازی می باشند.https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_120267_c77e50bd7694c4076156fb33a31fc105.pdf