به منظور بررسی واکنش به خشکی در 3 گونه (با شش منشاء بذری) شبدر یکساله یک آزمایش گلخانهای بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1383 انجام گرفت. طول و وزن خشک ریشه و اندامهوایی و نسبت طول ریشه به طول اندام هوایی دو گونه و چهار زیرگونه شبدر یکساله در چهار سطح خشکی100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه اندازهگیری شدند. بیشترین طول اندام هوایی و ریشه به ترتیب در تیمارهای 100 و 75 درصد ظرفیت مزرعه با میانگین طولهای 24/15 و 19/14 سانتیمتر و کمترین میزان آنها در تیمارهای 25 درصد ظرفیت مزرعه به ترتیب با 52/5 و 71/9 سانتیمتر بدست آمد. مقایسه میانگین وزن خشک اندام هوایی و ریشه نشان داد که بیشترین وزن خشک به ترتیب با 95/0 و 1/1 گرم مربوط به گونه T. alexandrinum var. carmel بود، در حالیکه کمترین وزن خشک اندام هوایی در تودههای بالاده کازرون، دو چین کردستان و سوریان آباده (شبدر ایرانی) و کمترین وزن خشک ریشه توده دوچین کردستان (شبدر ایرانی) بدست آمد. براساس نتایج بدست آمده گونههایT. alexandrinum var. carmel و T. subterraneum var. clark به عنوان گونههای مقاوم و تودههای بالاده کازرون و هفتچین اراک حساسترین و تودههای دو چین کردستان و سوریان آباده جزء گونههای نیمه مقاوم به خشکی در مرحله رشد رویشی معرفی شدند.