ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه تنوع در گل محمدی (.Rosa damascena Mill) مناطق مرکزی ایران با استفاده از روشهای آماری چند متغیره
به منظور ارزیابی تنوع در عملکرد گل و خصوصیات مورفولوژیکی ژنوتیپهای گل محمدی (.Rosa damascena Mill) مناطق مرکزی کشور، تعداد هفده ژنوتیپ از این گیاه در یک طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی مؤسسة تحقیقات جنگلها و مراتع در سالهای زراعی1383-1380 مورد بررسی قرار گرفت. روشهای آماری چند متغیره در ارزیابی ژنوتیپها برای عملکرد و اجزای آن شامل عملکرد گل، تعداد گل، وزن تک گل و درصد ماده خشک گل و صفات مورفولوژیکی از قبیل ارتفاع گیاه، قطر پوشش، زاویه شاخه، تراکم برگ، طول و عرض برگچه، طول و عرض گوشوارک، تراکم وطول خار بکار گرفته شد. ژنوتیپها از نظر صفات مورد مطالعه اختلاف معنیداری نشان دادند. همچنین همبستگی معنیداری میان صفات مختلف بهویژه عملکرد و تعداد گل در هکتار مشاهده گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از تجزیه به مؤلفههای اصلی، سه مؤلفه 1، 2 و 3 به ترتیب 96/25، 51/20 و 17/15 و در مجموع 64/61 درصد از کل تنوع را تبیین نمودند. تجزیه خوشهای نیز ژنوتیپها را در چهار گروه قرار داد که بیشترین فاصله ژنتیکی، میان نمونه اصفهان1 و نمونه جمعآوری شده از استان تهران بدست آمد، همچنین توزیع ژنوتیپها بر اساس سه مؤلفه اصلی با نتایج تجزیه خوشهای مطابقت داشت. براساس این گروهبندی، با تلاقی ژنوتیپهای گروه اول با چهارمین گروه بیشترین هتروزیس از نظر صفات مورد مطالعه در این بررسی را میتوان حاصل نمود و بنابراین میتوان در برنامههای اصلاحی گل محمدی، از ژنوتیپهای مذکور به عنوان والد در تلاقیها استفاده کرد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115170_10fadd53867e5d93a96dd196419ef2c0.pdf
2005-07-23
133
152
10.22092/ijrfpbgr.2005.115170
گل محمدی (.Rosa damascena Mill)
تنوع
روشهای آماری چند متغیره و مناطق مرکزی ایران
سیدرضا
طبائی عقدائی
tabaei@rifr-ac.ir
1
موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور
LEAD_AUTHOR
ساسان
فرهنگیان کاشانی
2
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بروجرد
AUTHOR
علی
اشرق جعفری
3
استاد پژوهش و رئیس بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
AUTHOR
عباس
قمری زارع
ghamarizare@rifr-ac.ir
4
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران، صندوق پستی 116 – 13185
AUTHOR
طبائی عقدایی، س. ر. و رضایی، م. ب.، 1381. ارزیابی تنوع موجود در ژنوتیپهای گل محمدی (Rosa damascena Mill.) کاشان از نظر عملکرد گل. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران 9: 99-111.
1
طبائی عقدایی، س. ر. رضایی، م. ب. و جایمند، ک.، 1382. ارزیابی تنوع در اجزاء گل و اسانس ژنوتیپهای گل محمدی (Rosa damascena Mill.) کاشان. فصلنامه پژوهشی تحقیقات ژنتیکی و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران 11: 219-234. طبایی عقدایی، س.ر. و بابایی. م.، 1382. ارزیابی تنوع ژنتیکی برای تحمل خشکی در قلمههای گل محمدی (Mill. Rosa damascena) با استفاده از تجزیههای چند متغیره. فصلنامه پژوهشیتحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران، 11 (1): 51-39.
2
طبائی عقدائی، س.ر.، صاحبی، م.، جعفری ، ع.ا. و رضایی، م.ب. 1383. استفاده از روشهای آماری چند متغیره در ارزیابی عملکرد گل و خصوصیات ظاهری 11 ژنوتیپ .Rosa damascena Mill. فصلنامه تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، 20(2): 211-192.
3
Berdahl, J.D., Mayland, H.F., Asay, K.H. and Jefferson, P.G., 1999. Variation in agronomic and morphological traits among Russin wild rye accessions. Crop Science, 39: 189.
4
Chen, Y. and Nelson, R.L., 2004a. Genetic variation and relationship among cultivated, wild, and semiwild soybean. Crop Science, 44: 316-325.
5
Chen, Y. and Nelson, R.L., 2004b. Identification and characterization of a white-flowered wild soybean plant. Crop Science, 44: 339-342.
6
Chevallier, A. 1996. The encyclopedia of medicinal plants. Dorling Kindersely, London, pp 336.
7
Guenther, E. 1952. The essential oils. Vol. 5, Robert E. Krieger Publishing Company Malabar, Florida, pp 506.
8
Humphreys, M.O., 1991. A genetic approach to the multivariate-differentiation of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) populations. Heredity, 66: 437-443.
9
Jackson, J. E. 1991. A user’s guide to principal somponents. Wiley, New York
10
Nunes, M.E.S. and Smith, G.R., 2003. Characterization of rose clover germplasm for flowering traits. Crop Science, 43: 1523-1527.
11
Ody, P., 1995. The herb society's complete medicinal herbal. Dorling Kindersely, London, pp 192.
12
Smith, S. E., I. Guarino, A. Alsoss, and D. M. Conta. 1995. Morphological and agronomic affinities among middle eastern alfalfa accessions from Oman Yeman. Crop Sci., 35: 1188-1194.
13
Poneleit, C. G. and Egli, D. B., 1997. Kernel growth rate and duration in maize as affected by plant density and genotype. Crop science, 19: 385-388.
14
Tadesse, W. and Bekele, E., 2001. Factor analysis of components of yield in grasspea (Lathyrus sativus L.). Lathyrus Lathyrism Newsletter, 2: 91
15
Yan, W. and Hunt, L.A., 2001. Interpretation of genotype X environment interaction for winter wheat yield in Ontario. Crop Science, 41: 19-25.
16
Yazdi-Samadi, B. and C. Abd-Mishani, 1989. Cluster analysis in safflowor. Second International Safflower Conf., India, pp 1119-1125.
17
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه تنوع ژنتیکی در سه گونه از گیاه آویشن (Thymus) با استفاده از الکتروفورز پروتئینهای ذخیرهای بذر
جهت مطالعه تنوع ژنتیکی میان جمعیتهایی از آویشن از الکتروفورز پروتئینهای ذخیرهای بذر استفاده گردید. به این جهت بذر 9 جمعیت از سه گونه T. pubscens ,T. kotschyanus وT. persicus از مناطق شمال و شمال غرب تهیه شد و از الکتروفورز به روش SDS-PAGEجهت مطالعه پروتئینهای ذخیرهای بذر استفاده شد. باندهای حاصل از کلیه جمعیتها از جهت حضور و عدم حضور و فاصله از مبدأ ارزیابی شد و اطلاعات حاصل مورد تجزیه خوشهای قرار گرفت. جمعیتها به چهار گروه تقسیمبندی شدند که در گروه اول جمعیتهای گونه T. kotschyanus و در گروه دوم جمعیت جمعآوری شده از ارتفاع 2200 متری متعلق به گونه T. persicus از زنجان قرار گرفتند. در گروه سوم نیز دو جمعیت دیگر از گونه T. persicus جمعآوری شده از ارتفاعات2400 و 2600 متری متعلق به زنجان جای گرفتند اما در گروه چهارم نمونههای متعلق به گونه T. pubscens قرارگرفتند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115172_d84c563e4b949bf21539bf93ae5157cc.pdf
2005-07-23
153
162
10.22092/ijrfpbgr.2005.115172
آویشن
الکتروفورز پروتئینهای ذخیرهای بذر
قرابت ژنتیکی و SDS-PAGE
شهین
مهرپور
mehrpur@rifr-ac.ir
1
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران صندوق پستی 116-13185
LEAD_AUTHOR
حسین
میرزایی ندوشن
nodushan2003@yahoo.com
2
Research Institute of Forests and Rangelands, P.O.Box 13185-116, Tehran, Iran.
AUTHOR
فاطمه
سفیدکن
sefidkon@rifr-ac.ir
3
موسسه جنگلها و مراتع استان تهران
AUTHOR
رحیمی نژاد، م.، 1378. سیستماتیک ملکولی گیاهی. انتشارات دانشگاه صنعتی اصفهان, ص 65-33
1
زرگری، ع.، 1369، گیاهان دارویی، مؤ سسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، جلد چهارم، ص42-38
2
عبدمیشانی، س.، نجات بوشهری, ع., 1377. اصلاح نباتات تکمیلی. انتشارات دانشگاه تهران, چاپ اول. جلد دوم ص 169-52
3
میرزایی ندوشن، ح.، شریعت، آ. و اسدی کرم، ف،. 1380. الکتروفورز گونههایی از تاغ، تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران. شماره 6.
4
Comas, C.I., Hunziker, J.H. and Crisci, J.V., 1979. Species relationships in Rulensia as shown by seed protein electrophoresis. Biochemical Systematic Ecology, 7:303-308.
5
Didry, N., Dubreuhl, L. and Pinkas, M., 1993. Antimicrobial activity of thymol, carvacrol and cinnamaldehyde alone or in combination. Pharmazie, 48, 301 304.
6
Edmonds, J.M. and Gildewell, S.M., 1977. Acrylamid gel electrophoresis of seed proteins from some Solanum (section Solanum) species. Plant Systematic Evolution, 127:277-291.
7
Gordon, A.H., 1975. Electrophoresis of proteins in polyacrylamide and starch gels. New york, Elsevire.
8
Ladizinsky, G. and Hymowitz, T., 1979. Seed protein electrophoresis in taxonomic and evolutionary studies. Theorical Genetic, 54: 145-151.
9
Lopez-Pujol, J., Bosch, M., Simon, J. and Blanche, C., 2004. Allozyme diversity in the tetraploid endemic Thymus loscosii (Lamiaceae). Annals of Botany, 93: 323-332
10
Nevo, E., A. Beile, Stoech, H. Doll and B. Andersen, 1983. Microgeographyic edaphic differentiation in hordein polymorphisms of wild barley. Theorical Applied Genetic, 64: 123-132.
11
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطه عملکرد علوفه، بذر و اجزاء عملکرد در ارقام شبدر سفید (Trifolium repens L.)
بهمنظور بررسی روابط میان عملکرد علوفه خشک و عملکرد بذر با اجزاء عملکرد، 12 رقم شبدر سفید در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سالهای 1380-1381 در مجتمع تحقیقاتی البرز (کرج) مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات اندازه برگچه، ارتفاع کانوپی، طول دمبرگ، طول میانگره، دیرزیستی، تراکم استولن، ضخامت استولن، عملکرد بذر، وزن هزار دانه، تعداد گلچه در گلآذین، تعداد بذر در گلچه، تعداد گلآذین در بوته و تعداد گلآذین در استولن اندازه گیری شدند. ضرایب همبستگی فنوتیپی نشان داد که عملکرد علوفه خشک با صفات اندازه برگچه، ارتفاع کانوپی، طول دمبرگ، دیرزیستی و تراکم استولن همبستگی مثبت و معنیدار داشت. ضریب همبستگی میان عملکرد بذر و صفات وزن هزار دانه و تعداد گلچه در گلآذین نیز مثبت و معنیدار بود. تجزیه رگرسیونی گام به گام برای تعیین سهم هر یک از صفات که بیشترین تأثیر را در عملکرد بذر و علوفه داشتند نشان داد که اندازه برگچه، دیرزیستی، طول میانگره و تعداد گلآذین در استولن نقش مهمی در افزایش عملکرد علوفه داشتند و حدود 79 درصد از تغییرات تولید علوفه را توجیه نمودند. براساس نتایج حاصل از تجزیه علیت، صفات اندازه برگچه و دیرزیستی بیشترین اثر مستقیم مثبت بر افزایش عملکرد علوفه داشتند و بهعنوان دو شاخص مهم در افزایش عملکرد علوفه قلمداد شدند. در تجزیه رگرسیونی گام به گام در مورد عملکرد بذر صفات وزن هزار دانه، ضخامت استولن و تعداد گلچه در گلآذین با بیش از 79 درصد از تغییرات، بهعنوان صفات مهم در مدل رگرسیونی وارد شدند. صفات وزن هزار دانه و تعداد گلچه در گلآذین به ترتیب بیشترین اثر مستقیم مثبت بر افزایش عملکرد بذر داشتند و چون اثر کل آنها نیز مثبت و معنیدار بود بنابراین از این صفات میتوان بهعنوان شاخصهای مهم در افزایش عملکرد بذر شبدر سفید استفاده نمود.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115173_51447897aaa1f12843f4b606e788baef.pdf
2005-07-23
163
175
10.22092/ijrfpbgr.2005.115173
شبدر سفید
عملکرد علوفه
عملکرد بذر
همبستگی فنوتیپی
تجزیه رگرسیون و تجزیه علیت
مهدی
ضیائی نصب
mziai2003@yahoo.com
1
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران، صندوق پستی 116 – 13185
LEAD_AUTHOR
علی
اشرق جعفری
2
استاد پژوهش و رئیس بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
AUTHOR
پیمانی فرد، ب.، ملک پور، ب. و فائزی پور، م.، 1373، معرفی گیاهان مهم مرتعی و راهنمای کشت آنها برای مناطق مختلف ایران، نشریه شماره 24 مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران، ایران. حیدری شریف آباد، ح. و دری، م.ع.، 1380. نباتات علوفهای(نیامداران)، جلد اول، انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران.
1
Annicchiarico, P., Piano, E. and Rhodes, I., 1999. Heritability and genetic correlations among, forage and seed yield traits in Ladino white clover. Plant Breeding. 118: 341-346.
2
Collins, R.P., Abberton, M.T., Michaelson-Yeates, T.P.T. and Rhodes, I., 1997. Response to divergent selection for stolon characters in white clover (Trifolium repens ). Journal of Agricultural Science. 129: 279-285.
3
Finne, M.A., Rognli, O.A. and Schjelderup, I., 2000. Genetic variation in a Norwegian germplasm collection of white clover (Trifolium repens L.). 3. Correlation and path coefficient analyses of agronomic characters. Euphytica. 112: 57-68.
4
Jahufer, M.Z.Z., Cooper, M. and Brien, L.A., 1994. Genotypic variation for stolon and other morphological attributes of white clover (Trifolium repens L.). Populations and their influence on herbage yield in the summer rainfall region of New South Wales. Australian Journal of Agricultural Research. 45: 703-720.
5
Moussavi, M., 1979. List of plants of Evin Herbarium, Family:Leguminosae (Genus: Trifolium). Iranian Agricultural and Natural Resource Organization, Plant Pest and Disease Reasearch Institute, Publication Tehran, Iran.No. 14, P.pages, 50.
6
Pederson, C.A., 1995. With clover and other perennial clovers. In: “Forages” (Eds. Barnes, R. F., D.A.Miller and C. J. Nelson), Iowa State University Press, Iowa, USA, pages 227-236.
7
Piano, E. and Annicchiarico, P., 1995. Persistence of landio white clover ecotypes and its relationship with other agronomic traits. Grass and forage science. 50: 195-198.
8
Rhodes, I., 1987. Characterization of white clover. In: "Collection, Characterizationand utilization of genetics of temperate forage grasses and legumes" (Eds. Tyler, B.F.). International Board for Plant Genetics Resources (IBPGR), Rome, Italy.
9
ORIGINAL_ARTICLE
تنوع سطح پلوئیدی مانعی در دورگگیری میان گونهای در جنس بروموس Bromus spp.
ده گونه مختلف از جنس بروموس جهت بررسی تنوع ژنتیکی، مطالعات سیتوژنتیکی و انجام تلاقیهای میان گونهای، انتخاب و در قالب یک طرح آزمایشی مزرعهای کاشته شدند. ضمن مطالعه گسترده این گونهها در زمینههای مورد نظر، نسبت به انجام تلاقیهای میان گونهای نیز اقدام شد. تعداد زیادی دورگگیری در زمان مناسب صورت گرفت که بهطور عمده فاقد نتیجه مناسب بود. عوامل متعددی امکان استفاده از کلیه گونههای مورد مطالعه را در اجرای تلاقیهای میان گونهای محدود مینمود. عدم همپوشانی دوره گلدهی این گونهها در شرایط مزرعه، ریزی اجزاء گل در برخی از گونهها و تنوع سطح پلوئیدی از موانع عمده در اجرای تلاقیهای میان گونهای قلمداد گردید. سطوح مختلف پلوئیدی و آنیوپلوئیدی در گونهها و جمعیتهای مورد مطالعه مشاهده گردید. کمترین تعداد کروموزوم و سطح پلوئیدی در گونههای Bromus inermis، B. cappadocicusوB. sterilis(14= x2= n2) و بیشترین تعداد کروموزوم و سطح پلوئیدی در گونه B. tomentellus،(84= n2) مشاهده گردید. تعداد زیادی از سلولهای مورد مطالعه، سطح پلوئیدی بالا یا شکلی از آنیوپلوئیدی را داشتند. جمعیتهایی با سطوح پلوئیدی میانی نیز در میان گونههای مورد مطالعه مشاهده گردید. علاوه بر تفاوت در تعداد کروموزومها تفاوتهای زیادی در اندازه کروموزومها و نیز تقارن کاریوتیپی جمعیتهای مورد مطالعه مشاهده گردید.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115174_320bf5454761f4c498302d3f6b011fdc.pdf
2005-07-23
177
188
10.22092/ijrfpbgr.2005.115174
بروموس
پلیپلوئیدی
دورگگیری میان گونهای و سیتوژنتیک
حسین
میرزاییندوشن
nodoushan2003@yahoo.com
1
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
LEAD_AUTHOR
حسن
مداح عارفی
2
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران.
AUTHOR
فرشته
اسدی کرم
3
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران.
AUTHOR
آناهیتا
شریعت
shariat@rifr-ac.ir
4
محقق موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
AUTHOR
برهان، م.، 1370. بررسی سیتولوژیک بروموسهای چند ساله البرز مرکزی. پایان نامه فوق لیسانس، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران.
1
میرزایی ندوشن، ح.، 1381. مطالعه ژنتیکی گراسهای مرتعی موجود در بانک ژن و بررسی امکان تلاقی میان گونهای به منظور دستیابی به پتانسیلهای موجود در گونههای مرتعی. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع.
2
میرزایی ندوشن، ح. و اسدی کرم، ف.، 1384. سطوح بالای پلوئیدی در گونههائی از جنس بروموس Bromus spp.. اولین همایش ملی گیاهان علوفهای کشور. کرج، 417-418.
3
میرزایی ندوشن، ح. و حیدری شریف آباد، ح.، 1384. ساختار ژنتیکی جمعیتی از گیاه مرتعی بروموس اینرمیس ( Bromus inermis). اولین همایش ملی گیاهان علوفهای کشور. کرج، 415-416.
4
Mirzaie-Nodoushan, H., Zebarjadi, A.R. and Karimzadeh, Gh. 2000. Karyotypic investigations of several Bromus tomentellus populations and their karyotypic correlations. Iran. Journ. Bot. 8: 287-298.
5
Joachimiak, A., Kula, A., Sliwinska, E. and Sobieszczanska, A., 2001. C-banding and nuclear DNA amount in six Bromus species. Acta Biol Cracov Ser Bot., 43:105-115.
6
Oja, T. and Laarmann, H., 2002. Comparative study of the ploidy series Bromus sterilis, B. diandrus and B. rigidus (Poaceae) based on chromosome numbers, morphology and isozymes. Plant Biology, 4:484-491.
7
Tuna, M., Gill, K.S. and Vogel, K.P. 2001. Karyotype and C-banding patterns of mitotic chromosomes in diploid bromegrass (Bromus riparius Rehm). Crop Science, 41:831-834.
8
Yang, G. and Dunn, G.M. 1997. Mitotic instabilities in tetraploid, hexaploid and octaploid Bromus inermis. Can. J. Genetics and Cytology, 19: 550-553.
9
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تحمل به خشکی در جمعیتهای مختلف شنبلیلههای چندساله
به منظور تعیین واکنش 8 جمعیت شنبلیله چندساله به تنش خشکی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل 4 سطح تنش خشکی و فاکتور دوم، 8 جمعیت شنبلیله چندساله بود. فاکتورهای مورد اندازهگیری شامل طول ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه و ساقه، نسبت طول و وزن اندام هوایی به ریشه و نسبت طول و وزن ریشه به اندام هوایی بود. اختلاف معنیداری میان جمعیتها برای صفات طول ریشه و ساقه و وزن خشک ریشه در سطح 1% و در مورد صفات وزن خشک ساقه، نسبت طول ریشه به اندام هوایی و نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی و برعکس در سطح 5% مشاهده شد. اما از نظر نسبت طول ساقه به طول ریشه اختلاف معنیداری میان جمعیتها وجود نداشت. تأثیر تیمارهای مختلف خشکی بر صفات طول ساقه، وزن خشک ریشه و وزن خشک ساقه دارای اختلاف در سطح 1% و بر نسبت طول ریشه به طول ساقه و بر عکس و نسبت وزن خشک ساقه به ریشه این اختلاف در سطح 5% معنی دار بود. اثر متقابل میان تیمارهای خشکی و جمعیتهای شنبلیله بر وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه ونسبت وزن خشک ساقه به ریشه دارای اختلافی معنیداری در سطح 5% بود. در بررسیهای انجام گرفته طول ریشه و نسبت طول ریشه به ساقه در جمعیت 7271 (Trigonell elliptica، کهگیلویه و بویراحمد) و وزن خشک ریشه در جمعیت 5310 (T. elliptica، شورجستان فارس) بیشترین مقدار را به خود اختصاص دادند. همچنین کمترین طول ریشه مربوط به جمعیتهای 103 (T. tehranica، ولایترود)، 120 (T. tehranica) و 460 (T. elliptica، زنجان) و کمترین نسبت طول ریشه به ساقه به جمعیتهای 460، 120، 103 و 162 (T. elliptica، حسین آباد فارس) اختصاص داشت. به طورکلی جمعیتهای 7271 و 5310 بیشترین مقاومت را از خود نشان داده و به عنوان متحملترین جمعیتها به خشکی معرفی میشوند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115175_12715d8340dc9deb0d755f877202ad4f.pdf
2005-07-23
189
208
10.22092/ijrfpbgr.2005.115175
شنبلیله چندساله
تنش خشکی
مهرناز
ریاست
riasat49@yahoo.com
1
شیراز، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، شیراز
LEAD_AUTHOR
عبدالرضا
نصیرزاده
2
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس،شیراز، صندوق پستی 617- 71555
AUTHOR
علی
اشرق جعفری
3
استاد پژوهش و رئیس بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
AUTHOR
لادن
جوکار
4
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس،شیراز، صندوق پستی 617- 71555
AUTHOR
معمار، س. 1383. بررسی اثرات فیزیولوژیکی تنش کم آبی روی تعدادی از گونههای شبدر یکساله، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد ارسنجان.130 صفحه.
1
Alwakeel, S., Hamed, A.A. and Sadoura, S.S., 1996. Interactive effects of water stress and gibberellic acid on mineral composition of fenugreek plant. Egyptian Journal of physiological Science. 18:2.269.
2
Besford, R.T., Campos, C.M.J.L. and Tiburcio, A.F. 1993. Effect of polyamines on stabilization of molecular complexes in thylakoid memberanes of osmotically stressed oat leaves. Planta 189: 201-206.
3
Champan, R.T. and Turner, C.N., 2000. Water stress and redlegged earth mites affect the early growth of seedlings in a subterraneam clover/capwed a coppwed pasture community. Australian Journal of Agricaltural Sciences. 51:361-370.
4
Chloupek O. and Rod, J., 1992. The root system as a selection criterion. Plant Breeding Abstracts. 62:12, 1337-1341.
5
Hamed, A.A., Alwakeel, S.A.M. and Dadoura, S.S., 1996. Interactive effects of water stress and gibberellic acid on nitrogen content of fenugreek plant. Egyptian Journal of Physioligical Sciences.18:(2)295.
6
Hanson A.A., Barnes D.K., and Hill, J.R., 1988. Alfaalfa and Alfaalfa Improvement. American Society of Agronomy, Inc. Publishes Madison. Wisconsin, USA.
7
Lucero, D.W., Grieu, P. and Cuckert, A., 1999. Effects of water deficit and plant interaction on morphological growth parameters and field of white clover (Trifolium repens L.) and rey grass (Lolium perenne L.) mixtures. Europian Journal of Agronomy. 11:3 – 4/167.
8
Paull J.G., Nable, R., Lake, A.W.H., Materne, M.A. and Rathjen, A.J., 1992. Response of annual medic (Medicago spp.) and field Peas (Pisum sativum) to high concentration of boron: genetic variation and the mechanisem of tolerance. Australian Journal of Agricultural Research. 43:1, 203-213
9
Shain, S.S. and Golovkina, G.I., 1982. Effect of soil moisture content on the development and productivity of trigonella Foecum-graenum-graecum. Journal article. 18:(2) 223-227.
10
Zinselmeier, C.H., Westgate, M.E., Shussler, J.R. and Jones, R.J., 1995. Low water potential distrupts carbonhydrate metabolism in maize (Zea mayz ) ovaries. Plant Physiology. 107:385-391
11
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تغییرات سیتوژنتیکی سوماکلونهای حاصل از مراحل مختلف کشت بافت یونجه Medicago sativa L.))
یونجه (Medicago sativa L.) گیاهی است علوفهای که سطح زیادی از مزارع و مراتع را به خود اختصاص داده است. به منظور افزایش میزان باززایی گیاه از کالوس و در نهایت افزایش مقاومت به شوری به روش in vitro یونجه در دو مرحله پیاپی باززایی انجام و گیاهان مورد نظر انتخاب و از آنها بذر تولید شد. در این پژوهش با استفاده از مریستم ریشه، بذرهای یونجهCUF101-1S (ژنوتیپ انتخابی برای مقاومت به شوری به روش in vivo)، سوماکلون Reg1S (بذرهای حاصل از گیاهان بدست آمده از کشت بافت CUF101-1S) و سوماکلون Reg2S (بذرهای حاصل از گیاهان بدست آمده از کشت بافت Reg1S) بعد از مراحل تثبیت، هیدرولیز و رنگ آمیزی برای هر ژنوتیپ 10 تا 100 نمونه لام تهیه و مورفولوژی کروموزومها و در نهایت تغییرات سیتوژنتیکی سوماکلونها بهعنوان ابزاری برای استفاده در اصلاح نباتات مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر سه ژنوتیپ دارای 32= x 4 = n2 کروموزوم هستند. فرمول کاریوتیپی CUF101-1S به صورت AC 1 + M 7 + SM 8 و در سوماکلونهای Reg1S و Reg2S بهصورت SM 4 + M 12 است. طول کل کروموزوم در CUF101-1S برابر 6/31 میکرون و طول بلندترین کروموزومها 2/3 و کوتاهترین آنها 2/1 میکرون بودند. طول کل کروموزومها در سوماکلون Reg1S، 2/31 میکرون و طول بلندترین و کوتاهترین کروموزومها به ترتیب 3 و 1 میکرون میباشد. در سوماکلون Reg2S طول کل کروموزومها 9/25 میکرون و طول بلندترین و کوتاهترین کروموزومها به ترتیب 4/2 و 1 میکرون محاسبه شد که تغییرات سوماکلونها در اثر مراحل مختلف کشت بافت بر کروموزومها میباشد و بهطور کلی با افزایش مراحل کشت بافت طول کل کروموزومها کاهش یافت.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115176_e31e090168185b31259c7aa6a6050427.pdf
2005-07-23
209
220
10.22092/ijrfpbgr.2005.115176
یونجه
کاریولوژی
کشت بافت و سوماکلون
عباس
صفرنژاد
sebre14@yahoo.com
1
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
LEAD_AUTHOR
ثمانه
مرویان
2
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان، مشهد، صندوق پستی 1148-91735.
AUTHOR
صفرنژاد، ع. 1382. استفاده از تنوع سوماکلونی برای سازگاری به تنشهای محیطی در هیبرید گندم و جو. مجموعه مقالات سومین همایش ملی بیوتکنولوژی، جلد دوم: 340-342، مشهد.
1
مرویان، ث، صفرنژاد، ع. و مجد، ا.، 1381. مقایسه کاریولوژی برخی ارقام یونجه. پژوهش و سازندگی، شماره 56 و57 :25-29.
2
Ahloowalia, B.S., 1975. Regeneration of ryegrass plants in tissue culture. Crop Sci., 15: 449-452.
3
Ahloowalia, B.S., 1976. Chromosome changes in parasexually produced ryegrass. In: Jones K. and P. Brandham (Eds.). Current Chromosome Research, North Holland, Amsterdam, pp. 115-122.
4
Ahloowalia, B.S., 1983. Spectrum of variation in somaclones of triploid ryegrass. Crop Sci., 23: 1141-1147.
5
Ahloowalia, B.S., 1986. Limitations to the use of somaclonal variation in crop improvement. In: J. Semal (Eds.), Somaclonal Variation and Crop Improvement, pp. 14-27. Martinus Nijhoff, Boston.
6
Creissen, S.S., and Karp, A., 1985. Karyotypic changes in potato plants regenerated from protoplasts. Plant Cell Tiss. Org. Cult., 171-182.
7
Duncan, R.R., 1997. Tissue culture-induced variation and crop improvement. Adv. Agron., 58: 201-240.
8
Gupta, P.K., 1998. Chromosomal basis of somaclonal variation in plants. In: Jain, S.M., Brar, D.S. and Ahloowalia, B.S., (Eds.). Somaclonal Variation and Induced Mutations in Crop Improvement, Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, pp. 149-168.
9
Huziwara, Y., 1962. Karyotype analysis in some genera of Compositae. VIII. Further studies on the chromosome of Aster. Amer. J. Bot. 49: 116-119.
10
Jain, S.M. 1997a. Somaclonal variation and mutagenesis for crop improvement. Maat-alouden tutkimuskeskuksen , Sirkka Immonen (Ed.), Vol. 18, pp. 122-132.
11
Jain, S.M., 2001, Tissue culture-derived variation in crop improvement. Euphytica, 118: 153-166.
12
Jain, S.M., Brar, D.S., and Ahloowalia, B.S., (Eds.) 1998. Somaclonal variation and induced mutations in crop improvement. Kluwer Academic Publishers, UK.
13
Kaeppler, S.M., Phillips, R.L. and Olhoft, P., 1998. Molecular basis of heritable tissue culture-induced variation in plants. In: S.M. Jain, D.S. Brar and B.S. Ahloowalia (Eds.), Somaclonal Variation and Induced Mutations in Crop Improvement, Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, pp. 467-486.
14
Larkin, P.J. and Scowcroft, S.C., 1981. Somaclonal variation: a novel source of variability from cell cultures for plant improvement. Theoretical and Applied Genetics, 60: 197-214.
15
Micke, A., 1999. Mutations in plant breeding. In: B.A. Siddiqui, S. Khan (Eds.), Breeding in Crop Plants-Mutations and in vitro Mutation Breeding, Kalyani Publishers, Nee Delhi, India, pp. 1-19.
16
Roth, R., Ebert, I. and Schmidt, J., 1997. Trisomy associated with loss of mutation capacity in a long-term embryogenic cultures of Abies alba. Theor Appl Genet, 95: 353-358.
17
Safarnejad, A., Collin, H.A., Bruce, K.D. and McNeilly, T., 1996. Characterization of alfalfa (Medicago sativa L.) following in vitro selection for salt tolerance. Euphytica, 92: 55-61.
18
Skula, P. and Misra, S.P., 1994. An introduction to taxonomy of angiosperms. VIKS Publishing House Put LTD, New Delhi, 256 P.P.
19
Stace, C.A. 1984. Plant taxonomy and biosystematics. Pitman press, Bath, 382 P.P.
20
Veilleux, R.E. and Johnson, A.A.T., 1998. Somaclonal variation: Molecular analysis, transformation, interaction and utilization. Plant Breed. Rev.16: 229-268.
21