جنس شنبلیله (Trigonella) از خانواده پروانه‌آسا (Papilionacea) می‌باشد که براساس فلور ایرانیکا، 32 گونه آن در نقاط مختلف ایران پراکنش دارد (Rechinger، 1984). شنبلیله به‌‌عنوان گیاهی دارویی، زراعی و مرتعی حائز اهمیت فراوان می‌باشد و در طب سنتی از آن استفاده زیادی بعمل می‌آید.
در این تحقیق پس از جمع‌‌آوری نمونه‌های گیاهی از سطح استان فارس، یک گونه شنبلیله چند ساله با نام علمی T. ellipticaو 7 گونه یکساله با نامهای علمی T. foenum-graecum، T. spruneriana، monspeliaca T. ، T. uncata، T. anguina ، T. stellata و T. astroites شناسایی گردید. مطالعات سیتوژنتیکی بر روی گونه‌های مورد مطالعه نشان داد که کلیه گونه‌ها دیپلوئید (16= x2= n2) می‌باشند. با استفاده از صفاتی از قبیل: طول هر کروموزوم، طول بازوی بلند، طول بازوی کوتاه و نسبت بازوی بلند به کوتاه، تجزیه و تحلیل ژنوم گونه‌ها انجام و با استفاده از اطلاعات فوق کاریوتیپ هر گونه به‌‌صورت ایدیوگرام رسم و فرمول کاریوتیپی آنها مشخص گردید. این مطالعات نشان داد که کلیه گونه‌ها دارای کروموزومهای متاسنتریک و ساب متاسنتریک می‌باشند و گونه T. foenum-graecum با 28/26 میکرومتر و گونه T. stellata با 52/13 میکرومتر طول کل کروموزوم، به‌ترتیب بیشترین و کمترین ماده ژنتیکی را دارا می‌باشند. در پایان با استفاده از نرم‌افزارSPSS ، میزان دوری و نزدیکی گونه‌های مورد مطالعه از لحاظ صفات کروموزومی مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج بدست آمده به‌‌صورت دندروگرام ارائه گردید.
)