ارزیابی تعدادی از یونجه‌های چند ساله (Medicago sativa L.) بر اساس عناصر شیمیایی و ترکیبات غذایی و بررسی تنوع ژنتیکی آنها با استفاده از نشانگر (SDS-PAGE)

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه

2 دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه

3 دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه.

چکیده

تنوع ژنتیکی یکی از مهمترین شاخصها جهت انتخاب والدین در برنامه‌های اصلاح گیاهان می‌باشد. این تحقیق به منظور مطالعه تعیین کیفیت علوفه و میزان تنوع ژنتیکی موجود بین یونجه‌های چند ساله بر اساس نشانگر (SDS-PAGE) انجام گرفت. ترکیبهای شیمیایی مورد ارزیابی عبارت‌‌ است از: درصد ماده خشک، درصد پروتئین خام، درصد الیاف خام، درصد خاکستر و درصد عناصر کلیسم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، مس، منگنز، روی و آهن در برگ و ساقه 18 ژنوتیپ یونجه (Medicago sativa) مورد ارزیابی قرار گرفت و بررسی پروتئینهای ذخیره‌ای بذر و برگ به روش SDS-PAGE انجام شد. تجزیه واریانس بر روی ترکیبهای شیمیایی انجام گرفت و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون دانکن(DMRT)  صورت گرفت. تجزیه خوشه‌ای براساس عناصر و ترکیبهای شیمیایی، ژنوتیپهای یونجه را در پنج دسته و براساس پروتئینهای ذخیره‌ای، آنها را به سه دسته تقسیم نمود؛ با توجه به نتایج حاصل از تجزیه خوشه‌ای پروتئینهای ذخیره‌ای در هر سه ژل، ژنوتیپهای 13، 14، 15، 16، 17 و 18 در یک گروه قرار می‌گیرند. لازم به ذکر است که در سه ژل نامبرده، ژنوتیپ 12 از لحاظ خصوصیات ظاهری (تعداد و شدت باندها) با بقیه ژنوتیپها اختلاف داشته است. نتایج حاصل از تجزیه به مؤلفه‌های اصلی بر اساس عناصر و ترکیبهای شیمیایی نشان داد که درصد پروتئین خام و درصد کلسیم به ‌ترتیب متنوع‌ترین هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

-  فضائلی، ح.، 1371. تعیین ترکیبات شیمیایی و انرژی خام منابع خوراکی دام و طیور استان گیلان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
-  کریمی، ه.، 1369. یونجه. مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
-  مصطفایی، ع.، 1382. راهنمای نظری و عملی الکتروفورز پروتئین در ژل، چاپ دوم، انتشارات یادآوران، 174 صفحه.
-  ولیزاده، م.، 1376. استفاده از الکتروفورز پروتئینها در ارزیابی فاصله ژنتیکی گونه‌های یونجه، مجله علوم کشاورزی ایران. جلد 28. شماره 2.
 
Ahmed, M.F., 1994. A study of the cyto- taxonomy for conservation of genetic resources of forage legumes (Medicago species) in Omayed Biosphere Reserve. Scientific Report, University of Alexandria, Egypt. Blackstock, W.P., and M.P. Weir, 1999. Proteomies: quantitative and physical mapping of cellular protein. Trends in Biotechnology, 17: 121-127.
-  Fazli, H. and Yazdisamadi, B., 1992. Comparison of 64 Iranian and foreign alfalfa land- races and cultivars for their agronomic and qualitative characteristics. Iranian Journal of Agricultural Sciences. 23 (1):15
-  Julier, B., Huyghe, C. and Ecalle, C., 2000. Within and Among- Cultivar Genetic Variation in Alfalfa: Forage Quality, Morphology, and Yield. Crop Sci., 40:365-369.
-  Kameswara Rao, N., 2004. Plant genetic resources: Advancing conservation and use through biotechnology.African Journal of Biotechnology, 3(2): 136-145.
-  Krishnan, H.B. and Sleper, D.A., 1997. Identification of tall fescue cultivars by sodium dodecyl sulfate polyacrilamide gel electrophoresis of seed proteins. Crop Sci., 37:215-219.
-  Robins, G.J., Luth, D., Campbell, T.A., Bauchan, G.R., Chunlin He, Viands, D.R., Hansen, J. L. and Brummer, E.C., 2007. Genetic mapping of Biomass production in tetraploid Alfalfa. Crop Science, 47: 1-10.
-  Vitale, M., Pupilli, F., Labombarda, P. and Arcioni, S., 1998. RAPD analysis reveals a low rate of outcrossing in burr medic (Medicago polymorpha L.). Genetic Resources and Crop Evolution, 45: 337-342.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار