ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی تنوع ژنتیکی یونجه (Medicago sativa L.) با استفاده از شاخصهای ریختشناسی و شیمیایی
تنوع ژنتیکی اساس مطالعات اصلاحی در بسیاری از گونههای گیاهی است و یکی از مهمترین شاخصها جهت انتخاب والدین می باشد. هدف از این آزمایش، بررسی تنوع ژنتیکی و مقایسه یونجههای دائمی با استفاده از صفات ریختشناسی و شیمیایی میباشد. صفات ریختشناسی شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی، وزن تر بوته، عملکرد وزن خشک بوته، نسبت وزن خشک برگ به عملکرد وزن خشک گیاه و نسبت وزن خشک برگ به وزن خشک ساقه در 18 رقم یونجه اندازهگیری شد. همچنین ترکیبات شیمیایی از قبیل درصد ماده خشک، درصد پروتئین خام، درصد الیاف خام، درصد خاکستر و درصد عناصر کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، مس، منگنز، روی و آهن تعیین گردیدند. تجزیه خوشه ای بر اساس صفات ریختشناسی و ترکیبهای شیمیایی، ژنوتیپ ها را بهترتیب در چهار و پنج دسته گروهبندی کرد. نتایج حاصل از تجزیه به مؤلفههای اصلی بر اساس صفات ریختشناسی بیشترین تنوع را در صفات وزن خشک بوته و ارتفاع بوته و نیز در ترکیبات شیمیایی درصد پروتئین و درصد کلسیم نشان دادند. وراثتپذیری (Hb)، ضریب تنوع فنوتیپی (P.C.V) و ضریب تنوع ژنوتیپی (G.C.V) نیز برای صفات مختلف محاسبه گردید. وراثتپذیری صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی، وزن تر بوته، عملکرد وزن خشک بوته، نسبت وزن خشک برگ به عملکرد وزن خشک گیاه و نسبت وزن خشک برگ به وزن خشک بهترتیب برابر با 81/0، 94/0، 82/0، 89/0، 68/0 و80/0 بود. مقدار P.C.V برای صفات یاد شده بهترتیب ا25/14%، 86/21%، 58/26%، 71/23%، 49/12% و 88/28% و میزان G.C.V برای صفات یاد شده 67/9% ، 84/18% ، 52/18% ، 34/18% ، 84/6% و 51/18% بود.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9727_735d9faa5732d50e8de9339b84016b07.pdf
2008-09-22
1
13
یونجه
تنوع ژنتیکی
وراثتپذیری
صفات ظاهری و ترکیبهای شیمیایی
محسن
فرشادفر
farshadfarmohsen@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
شراره
فارغی
2
AUTHOR
عزت الله
فرشادفر
3
AUTHOR
علی اشرف
جعفری
aliashrafj@gmail.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیتهای مختلف گونه علف باغ glomerata) (Dactylis
این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، وراثت پذیری و روابط بین صفات زراعی در 21 جمعیت از گونه علف باغ، glomerata)(Dactylis در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه انجام گرفت. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اختلاف نمونههای مورد مطالعه به جز ارتفاع بوته، عرض برگ پرچم و قطر یقه برای سایر صفات در سطح 1 درصد و برای تعداد ساقه در سطح 5 درصد معنیدار بود. ضریب تنوع ژنتیکی به دست آمده برای عملکرد علوفه بالا بود که حاکی از وجود تنوع زیاد در بین نمونههای مورد مطالعه برای این صفت میباشد. قابلیت توارث عمومی صفات روز تا ظهور خوشه، طول برگ پرچم و روز تا گرده افشانی بالا و از 76-73 درصد و قابلیت توارث عمومی برای عملکرد علوفه خشک، تعداد ساقه، طول خوشه و ارتفاع بوته متوسط و از 63-42 درصد متغیر بود. برآورد ضرایب همبستگی صفات نشان داد که عملکرد علوفه با تعداد ساقه، طول برگ پرچم، طول خوشه، عرض برگ پرچم، ارتفاع بوته و قطر یقه دارای همبستگی مثبت و معنیداری بود. بر اساس تجزیه به مؤلفههای اصلی، 3 مؤلفه اول در مجموع 79 درصد از کل واریانس متغیرها را تبیین کردند. بر اساس تجزیه خوشهای، 21 جمعیت مورد مطالعه در 3 گروه مختلف قرار گرفتند. اکوتیپهای قرار گرفته در گروه 1 از نظر بیشتر صفات در حد متوسط قرار داشتند. گروه شماره دو، شامل اکوتیپهایی بود که از نظر همه صفات دارای بیشترین مقدار بودند. اکوتیپهای گروه شماره سه از نظر بیشتر صفات در حد پایین قرار گرفتند. جمعیتهای ایرانی اکثرا در گروههای شماره 1 و 2 قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان دهنده وجود پتانسیل ژنتیکی بالا در جمعیتهای glomerataDactylis ایرانی جهت استفاده در برنامههای بهنژادی مانند تلاقی پلیکراس و تولید ارقام مصنوعی با خصوصیات زراعی مطلوب است.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9728_325e6a7be0cccafc9d11e1e613f6b77d.pdf
2008-09-22
14
26
glomerata Dactylis
تنوع ژنتیکی
وراثت پذیری
ضرایب همبستگی
تجزیه به مؤلفههای اصلی و تجزیه خوشهای
رضا
محمدی
m_riza51@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
مجتبی
خیام نکویی
saliyoun66@gmail.com
2
AUTHOR
آقا فخر
میر لوحی
3
AUTHOR
خورشید
رزمجو
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع کاریوتیپی در سه گونه از جنس تلخ بیان (Sophora sp.)
تلخ بیان (Sophora) از تیره Fabaceae و گیاهی عموما چند ساله است که بهدلیل خاصیت دارویی ضد باکتریایی از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. در این تحقیق از تکنیک تجزیه کاریوتیپی جهت بررسی تنوع در این جنس استفاده شد. برای این منظور، بذرهای شش جمعیت متعلق به سه گونه Sophora alopecuroides, S. mollis و S. pachycarpa کشت گردید و پس از جوانهزنی بذرها از مریستم انتهایی ریشه برای مطالعات کاریوتیپی استفاده شد. نتایج نشان داد تعداد کروموزوم پایه در تمام جمعیتهای مورد بررسی 9=x بود، اما از لحاظ سطوح پلوئیدی گونه S. mollis با فرمول کاریوتیپی m9 دیپلوئید (18=x2=n2) و دو گونه S. pachycarpaبا فرمول کاریوتیپی sm2+m16 و S. alopecuroidesبا فرمول کاریوتیپی sm4+m14، تتراپلوئید (36=x4=n2) بودند. براساس جدول دو طرفه Stebbins، همه جمعیتها در کلاس A1 قرار گرفتند که این امر بیانگر وضعیت تکاملی مشابه و در عین حال ابتدایی در آنها میباشد، اما با توجه به میزان شاخص نامتقارن بودن درون کروموزومی، گونة S. alopecuroides از نامتقارنترین و در عین حال متکاملترین کاریوتیپ نسبت به دو گونة دیگر برخوردار بود. در حالیکه گونه S. mollis متقارنترین و ابتداییترین کاریوتیپ را نشان داد. تجزیه واریانس دادههای حاصل از اندازهگیری کلیه صفات مورد مطالعه در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل نشان داد که بین جمعیتها اختلاف معنیداری در سطح 1% وجود داشت که این امر مؤید وجود تنوع کروموزومی در جمعیتهای مورد بررسی است. در تجزیه به مؤلفههای اصلی، دو مؤلفه اول و دوم در مجموع بیش از 99 درصد از کل تنوع موجود بین جمعیتها را توجیه نمودند. بر این اساس، در مؤلفه اول صفات TLو LA بیشترین نقش را در تشکیل این مؤلفه داشتند. در مؤلفه دوم نیز صفات SA، CI و AR از بیشترین سهم در تشکیل این مؤلفه برخوردار بودند. در تجزیه کلاستر (UPGMA) بر اساس صفات کروموزومی، دو جمعیت از گونه S. pachycarpa و جمعیت S.T از گونه S. alopecuroidesگروه اول، جمعیتهای S.K و 10423 از گونه S. alopecuroides گروه دوم و جمعیت 4512 از گونه S. mollis گروه سوم را به خود اختصاص دادند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9729_2c69304ed9aedb507dcdaf7f1ea5ebcd.pdf
2008-09-22
27
36
تلخ بیان
کاریوتیپ
کروموزوم و تجزیههای چند متغیره
هوشمند
صفری
hooshmandp@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
سید محسن
حسام زاده حجازی
smhessamzadeh@rifr-ac.ir
2
AUTHOR
نسرین
جلیلیان
3
AUTHOR
مهدی
ضیائی نسب
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع در خزانههای ژنتیکی شبدر ایرانی (Trifolium resupinatum L.) موجود در بانک ژن گیاهی ملی ایران
مرکز اصلی تنوع شبدر ایرانی (T. resupinatum) شرق مدیترانه و ایران میباشد. تنوع ژنتیکی خزانههای اول (T. resupinatum)، دوم (T. clusii) و سوم (T. fragiferum) شبدر ایرانی، با کشت 359 توده از سه گونه یاد شده بالا در مزرعه، در شهریور 1382 طبق دستورالعملهای IPGRI مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد روز تا گلدهی در خزانه ژنی اول، دوم و سوم بهترتیب از 22 تا 100، 40 تا 52 و 50 تا 130 و میانگین وزن 1000 دانه بهترتیب 15/1، 49/0 و 23/1 گرم متغیر بود. در شبدر توت فرنگی که به طور عمده عادت رشد خوابیده دارد فقط یک توده عادت رشد نیمه افراشته نشان داد که مناسب استفاده در سیستمهای زراعی است. ضریب تغییرات و شاخص شنون (Shannon index) تنوع بالایی برای صفات مختلف در هر سه خزانه نشان دادند. تجزیه رگرسیون چند متغیره رابطه قوی و مثبتی بین ارتفاع گیاه در گلدهی با صفات عادت رشد گیاه و تعداد روز تا گلدهی نشان داد. این صفات 6/58 درصد از تنوع طول ساقه گیاه را در گلدهی توجیه نمودند. نتایج تجزیه خوشهای به روش وارد (Ward) ژرم پلاسم تودههای زراعی خزانه اول را در گروه اول و تودههای وحشی خزانه اول و دوم را در گروه دوم قرار داد، در حالیکه ژرم پلاسم خزانه سوم به تنهایی در گروه سوم قرار گرفت. وجود تنوع بالا در خزانههای ژنی اول، دوم و سوم شبدر ایرانی موجود در بانک ژن گیاهی ملی ایران، زمینه مناسبی را برای استفادهکنندگان از این ژرم پلاسم با ارزش جهت استفاده در ایجاد ارقام برتر شبدر ایرانی فراهم نموده است.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9730_ea0ba25c61cd98c9c6bd8a57ce1b783e.pdf
2008-09-22
37
49
شبدر ایرانی
تنوع ژنتیکی
خزانهژنی و تجزیه خوشهای
محمدرضا
عباسی
rezaabbasi@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی تنوع زیستی گیاهان در معرض خطر استان مرکزی
این تحقیق با هدف شناسایی و معرفی گونههای گیاهی در معرض خطر استان مرکزی، شناسایی رویشگاهها و تعیین مهمترین عوامل محیطی مؤثر بر آنها انجام گردید. ابتدا فهرست گونههای در معرض خطر استان و مناطق پراکنش آنها براساس منابع معتبر استخراج گردید. سپس در مطالعات میدانی به بررسی حضور گونههای گیاهی فهرست شده و ثبت اطلاعات عوامل توپوگرافی و خاک هر رویشگاه پرداخته شد. نتایج نشان داد در استان 202 گونه گیاهی در معرض خطر متعلق به 30 خانواده و 98 جنس وجود دارند. خانوادههای Papilionaceae (42 گونه)، Asteraceae (34 گونه) و همچنین جنسهای Astragalus (35 گونه) و Cousinia (15 گونه)، بیشترین تعداد گونههای در معرض خطر را به خود اختصاص دادند. از 10 گونه گیاهی انحصاری استان، 6 گونه در وضعیت DD (کمبود اطلاعات)، 3 گونه در وضعیت VU (آسیبپذیر) و 1 گونه در وضعیت LR (کم خطر) قرار دارند. سه گونه موسیر (Allium hirtifolium)، آنقوزه (Ferula Assa-foetida) و بادرنجبویه دنائی (Dracocephalum kotschyi) بهدلیل پراکنش محدود جغرافیایی و برداشت بیرویه در وضعیت EN(در معرض انقراض) قرار دارند. 50 درصد گونههای در معرض خطر و 67/66 درصد گونههای آسیبپذیر و در معرض انقراض، به فرم رویشی چندسالههای علفی تعلق داشتند. 66 درصد گونههای در معرض خطر در محدوده ارتفاعی بالاتر از 2000 متر پراکنش داشتند. رویشگاههای کوه راسوند (69 گونه)، کوه مودر (35 گونه) و کوه سفیدخانی (23 گونه) بیشترین تعداد گونههای در معرض خطر را داشتند.نتایج نشان داد که عوامل اصلی مؤثر بر گونههای در معرض خطر استان بهترتیب، پراکنش بسیار محدود جغرافیایی و عوامل انسانی میباشند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9737_0444ffce74215e837221acb5bca9468d.pdf
2008-09-22
50
74
استان مرکزی
گونههای در معرض خطر
گیاهان انحصاری
گونههای آسیبپذیر و در معرض انقراض و تنوع زیستی
نوراله
عبدی
n-abdi@iau-arak.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر تنش آبی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی تاغ (Haloxylon aphyllum)
واکنش فیزیولوژیکی گیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) به تنش در ایستگاه تحقیقات بیابانزدایی شهید صدوقی یزد با طول جغرافیایی "9 '11o54 و عرض جغرافیایی "30 ' 4o 32 و در سال 84-1380 مورد ارزیابی قرار گرفت. با کاشت و استقرار نهالهای تاغ یکساله در لایسیمترهای وزنی، نسبت به اعمال تیمارهای رطوبتی شامل ظرفیت گلدانی (شاهد)، یک سوم ظرفیت گلدانی و تنش خشکی اقدام شد. طرح در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی و با سه تکرار اجرا گردید. در سال دوم پس از اعمال تیمارهای رطوبتی نسبت به اندازهگیری خصوصیات فیزیولوژیکی شامل پتانسیل آب گیاه، پتانسیل اسمزی برگ و پتانسیل اسمزی ریشه در ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور به فاصله پانزده روز یکبار اقدام گردید. با هدف بررسی اثرات متقابل عوامل محیطی از جمله حرارت بر ویژگیهای فیزیولوژیکی مذکور، اندازهگیریها در صبح قبل از طلوع آفتاب و بعدازظهر انجام شد. براساس نتایج بررسیها پتانسیل آب گیاه، پتانسیل اسمزی برگ و پتانسیل اسمزی ریشه به طور معنیداری )01/0(p< تحت تأثیر تیمارهای رطوبتی قرار گرفتند. زمان اندازهگیری نیز تأثیر معنیداری )01/0(p< بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه داشت. تاریخ اندازهگیری نیز از نظر تأثیر بر خصوصیات فیزیولوژیکی اختلاف معنیداری )01/0(p< با یکدیگر داشتند. همچنین نتایج این بررسیها نشان داد که یکی از عوامل مؤثر بر مقاومت به خشکی در تاغ، پایین بودن پتانسیل آب در گیاه بوده که ناشی از پایین بودن پتانسیل اسمزی برگ میباشد. تغییرات پتانسیل اسمزی در طول روز و در ماههای مختلف نشان از تطابق اسمزی بالای گیاه میباشد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9740_7617c837a4843fbb84ccb419143628a8.pdf
2008-09-22
75
93
تاغ
پتانسیل آب
پتانسیل اسمزی برگ
پتانسیل اسمزی ریشه
تنش آبی و یزد
محمد هادی
راد
mohammadhadirad@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
سید رضا
میر حسینی
2
AUTHOR
محمد علی
مشکوه
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین تیمار مطلوب جهت شکستن خواب و افزایش جوانهزنی بذر کیکم (Acer monospessulanum L.)
کیکم یکی از گونههای مهم موجود در جنگلهای غرب کشور میباشد که معمولا با بلوط همراه بوده و در سالهای اخیر به شدت از جمعیت آن کاسته شده است. بذر آن دارای خواب دوگانه بوده و جوانهزنی آن با مشکل مواجه است. در این بررسی، تأثیر سرمادهی به مدت 3 و 6 ماه، تیمار با اسید جیبرلیک (250 و500 میلیگرم در لیتر) پس از اعمال سرمادهی، خراشدهی با اسیدسولفوریک در دو زمان 10 و 20 دقیقه (تیمارهای فوق روی دو بستر کاغذ صافی و ماسه بادی استریل)، پیش تیمار گرما در تناوب C°25-15 و به دنبال آن سرمادهی روی بستر ماسه و بالاخره کاشت مستقیم بذر با غلاف سالم و یا خراشدهی شده در گلدان حاوی خاک مزرعه و قرار دادن در شرایط طبیعی بر جوانهزنی بذر کیکم با استفاده از طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سرمادهی به مدت شش ماه در بستر ماسه، به طور معنیداری (01/0p<) و به میزان 33% درصد جوانهزنی بذر این گونه را افزایش داد. اثرهای متقابل سرما و بستر، نیز در ارتباط با جوانهزنی معنیدار (05/0p<) بود. کاربرد اسید جیبرلیک، اگرچه باعث افزایش درصد جوانهزنی شد، اما استقرار دانهرستها نسبت به شاهد ( فقط سرما) کاهش نشان داد. تیمار اسیدسولفوریک بر جوانهزنی بذر مؤثر واقع نشد. پیش تیمار گرما و اعمال سرمای بعدی باعث افزایش قابل قبول درصد جوانهزنی (26%) شد. خراشدهی بذر و نگهداری در شرایط مزرعه باعث بیش از دو برابر شدن تعداد بذرهای جوانه زده شد. بنابراین بهترین شرایط برای جوانهزنی بذر این گونه در آزمایشگاه، ضدعفونی سطحی و سرمادهی به مدت شش ماه در بستر ماسه بود.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9827_da662b104f9e4cb799bc56901ec9954c.pdf
2008-09-22
94
105
جوانهزنی
خواب بذر
خراشدهی و کیکم (Acer monospessulanum L.)
محسن
نصیری
nasiri_100@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی سیتوژنتیکی برخی از گونههای جنس شبدر (Trifolium spp.)، در استان آذربایجان شرقی
گونههای جنس شبدر از لحاظ مورفولوژیکی و سیتوژنتیکی تنوع زیادی نشان میدهند. تنوع کاریوتیپی در 11 گونه شبدر از منطقه شمال غرب کشور بر اساس شکل، تعداد و اندازه کروموزومها، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعه کاریولوژی نمونههای نوک ریشه نشان داد که 9 گونه با پایه کروموزومی 8 و 7 =x دیپلوئید و 2 گونه با پایه کروموزومی 8=x تتراپلوئید میباشند. با اندازهگیری عاملهای A1(شاخص عدم تقارن درون کروموزومی)،A2 (شاخص عدم تقارن بین کروموزومی)، TF% (درصد شکل کلی کاریوتیپ)، کلاس تقارن استبینز (SC) و فرمول کاریوتیپی مشخص گردید که گونههایT. pratenseوT. canescens دارای کاریوتیپ متقارنتری میباشند. تجزیه واریانس با طرح پایه کاملا تصادفی با پنج تکرار برای دادههای حاصل از اندازهگیری هفت ویژگی کاریوتیپی L)، S، L/S، CI، DRL، TL و (L+S نشان دهنده اختلاف معنیدار در بین گونهها در سطح 1% بود. در مقایسه میانگین این هفت صفت نیز مشخص گردید که گونه T. canescens بیشترین طول بازوی کوتاه (S)، طول بازوی بلند (L) و طول کل کروموزوم (L+S) را دارد. بیشترین مقدار نسبت بازوها (L/S) در گونه T. echinatumو بیشترین مقدار شاخص سانترومری (CI) در گونه pratenseT. مشاهده گردید. همچنین بیشترین مقدار دامنه طول نسبی کروموزومها (DRL) در گونهT. arvense و بیشترین مقدار طول کل ژنوم (TL) مربوط به گونهT. repens وT. ambiguum بود. تجزیه خوشهای گونهها به روش Ward توانست کل گونهها را در فاصله اقلیدسی 53/2 در چهار گروه قرار دهد. بیشترین فاصله اقلیدسی بین دو گونه T. canescens و T. hybridum و کمترین فاصله اقلیدسی بین دو گونه T. phleoides و T. striatum بود. بر این اساس، گونههایی که در یک گروه قرار میگیرند، صفات کاریوتیپی مشابه داشته و در نتیجه میتوانند در تلاقیهای بین گونهای استفاده شوند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9828_1bc9ba726d799c4c28a2705c2f470b96.pdf
2008-09-22
106
116
کاریوتیپ
تجزیه به مؤلفههای اصلی
تجزیه خوشهای و آنالیز تصویری
حمیده
جوادی
javadi@rifr-ac.ir
1
AUTHOR
سید محسن
حسام زاده حجازی
smhessamzadeh@rifr-ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه کاریوتیپی 5 جمعیت رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) بومی ایران
این تحقیق طی سالهای 1383 تا 1385 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان بر روی 5 جمعیت رازیانه انجام شد. تعداد کروموزوم، طول بزرگترین کروموزوم، طول کوچکترین کروموزوم، نسبت طول بزرگترین به کوچکترین کروموزوم، میانگین نسبت بازوی بلند به کوتاه، میانگین نسبت بازوی کوتاه به بلند، میانگین طول کروموزومها و تقارن کاریوتیپی در هر جمعیت مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده، عدد پایه کروموزومیدر تمام جمعیتهای مورد مطالعه 11=x و تعداد کروموزوم22x =2n =2 بود. کروموزومهای ژنوم 5 جمعیت از نوع متاسانتریک، ساب متاسانتریک و ساب تلوسانتریک بودند. شکل کلی کاریوتیپها حاکی از تقارن نسبی هر پنج توده است. بررسی طول نسبی کوتاهترین کروموزوم نشان داد که دو جمعیت لرستان و فزوه نجفآباد با مقادیر بهترتیب برابر با 75% و 72/72% متقارنتر از سایر جمعیتها و جمعیت اصفهان (33/33%) نسبت به سایرین از تقارن کمتری برخوردار است.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9838_77bae00328ec41324bba73326c93fa2b.pdf
2008-09-22
117
125
رازیانه
کاریوتیپ
سیتوژنتیک و میتوز
لیلی
صفایی
safaii2000@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
حسین
زینلی
hoszeinali@yahoo.com
2
AUTHOR
زهرا
جابرالانصار
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ویژگیهای مورفولوژی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت تنش شوری
ارزیابی تحمل به شوری گیاهان دارویی به منظور کشت در مناطق شور از اهمیت ویژهای برخوردار است. به منظور بررسی اثر شوری بر رازیانه (Foeniculum vulgare) آزمایش فاکتوریل در شرایط آب کشت و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در مرحله گیاهچه و سه تکرار در مرحله گیاه کامل انجام شد. ژنوتیپهای مورد بررسی شامل: رازیانه اصفهان، اردبیل، آذربایجان شرقی، اروپایی، تهران، یزد، ایستگاه استهبان و شیراز بود. سطوح شوری اعمال شده شامل غلظتهای صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 میلیمولار کلریدسدیم (NaCl) بودند. نتایج بدست آمده نشان داد با افزایش شوری، درصد جوانهزنی، طول ریشه، طول ساقه، شاخص بنیه بذر، وزن تر و خشک ریشه و ساقه، نسبت اندام هوایی به ریشه و زیست توده در ژنوتیپهای رازیانه بهطور معنیداری کاهش یافت. میزان کاهش در ژنوتیپهای مختلف رازیانه متفاوت بود. بهطورکلی ژنوتیپهای مختلف رازیانه در مرحله گیاه کامل نسبت به مرحله گیاهچه دارای تحمل بیشتری نسبت به تنش شوری بودند. نتایج آزمایش در مرحله گیاهچه نشان داد که در بین هشت ژنوتیپ رازیانه مورد مطالعه، ژنوتیپ شیراز متحمل به تنش شوری و ژنوتیپ اصفهان حساس به تنش شوری میباشد. نتایج آزمایش در مرحله گیاه کامل نیز نشان داد که در بین شش ژنوتیپ مورد آزمایش، ژنوتیپ یزد متحمل به تنش شوری و ژنوتیپ اردبیل حساس به تنش شوری میباشد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_9842_4fc163f882b55b6a0bbf49683cb919d8.pdf
2008-09-22
125
140
آب کشت (هیدروپونیک)
رازیانه
شوری
NaCl و Foeniculum vulgare
عباس
صفر نژاد
1
LEAD_AUTHOR
حسن
حمیدی
2
AUTHOR