ORIGINAL_ARTICLE
تعیین شاخصهای انتخاب در جمعیتهایی از اسپرس (Onobrichis sativa)
این بررسی به هدف تعیین میزان و نوع رابطه ژنتیکی و یا غیر ژنتیکی بین صفات، تعیین شاخصهای انتخاب جهت گزینش توده های مختلف گیاهی از گونه اسپرس (Onobrichis sativa) با استفاده از بهترین ترکیب صفات و کاربرد این اطلاعات در انتخاب غیر مستقیم گیاهان بر مبنای سایر صفات صورت گرفته است. در این بررسی از ده نمونه اسپرس استفاده شد که به طور تصادفی از میان نمونه های موجود در بانک ژن گیاهان مرتعی و جنگلی انتخاب شده بودند. نمونه ها در چارچوب یک طرح مزرعه ای بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. تعداد ده صفت کمی از هفت تک بوته در هر واحد آزمایشی انتخاب و یادداشت شد. ابتدا با استفاده از امید ریاضی جدول تجزیه واریانس، مقادیر واریانس ژنتیکی صفات و نیز وراثت پذیری آنها محاسبه گردید. در ادامه، ماتریسهای واریانس کواریانس فنوتیپی، ژنوتیپی، تکرار، تیمار و خطا محاسبه شدند. با استفاده از ماتریسهای واریانس و کواریانس فنوتیپی و ژنوتیپی و نیز وراثت پذیری صفات به عنوان اهمیت نسبی اقتصادی صفات، ضرایب شاخص برای ترکیبهای مختلف صفات تعیین گردید. از ضرایب شاخصی که بهترین بهره ژنتیکی را دارا بودند برای تخمین مقدار شاخص در هر یک از توده های مورد مطالعه، استفاده شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که انتخاب توام تعداد روز گل دهی و اوج گل دهی و انتخاب توام عملکرد تر و خشک علوفه بیشترین بازده را داشته است.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115927_2e527ad3e2dc1373248c27e35d5e3060.pdf
2000-09-22
11
35
10.22092/ijrfpbgr.2000.115927
حسین
میرزایی ندوشن
nodushan2003@yahoo.com
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مذاتع
LEAD_AUTHOR
محمدعلی
فیاضی
2
کارشناس ارشد اصلاح نباتات
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
استفاده از تکنیک درون شیشه ای نجات جنین در تولید دورگ های بین گونه ای صنوبر Populus. euphratica OLIV.× P. alba L و .P. alba L.× P. euphratica OLIV
روش آزمایشگاهی نجات جنین به هدف جلوگیری از سقط جنین و تولید گیاه دو رگ، بین صنوبر کبوده و پده به صورت دوطرفه مورد استفاده قرار گرفت. تخمک و تخمدانهای تکامل یافته صنوبر کبوده پس از گرده افشانی به شیوه پیوند شاخه های گلدار بر روی نهال ها یکساله و روش ترکه و آب جدا شدند. روش مشابه در مورد گرده افشانی شاخه های گلدار صنوبر پده با دانه های گرده صنوبر کبوده به هدف تلاقی معکوس انجام شد. تخمک و تخمدان جدا شده از هر دو نوع تلاقی جهت جوانه زنی جنین به درون محیط کشت MS جامد با غلظت نصف عناصر ماکرو و میکرو فاقد هورمونهای رشد انتقال داده شدند. تخمدان و تخمک 14 روزه صنوبر کبوده به عنوان پایه مادری در دورگ گیری Populus alba L.×P. euphratica OLIV. بیشترین گیاهچه را تولید نمودند. در حالی که تخمدان و تخمک صنوبر پده به عنوان پایه مادری در دورگ Populus alba L.×P. euphratica OLIV. برای جوانه زنی و تولید گیاه دورگ به جنین های با بیش از 45 روز سن نیاز داشتند. از هر تخمدان کاشته شده حداکثر دو تا سه گیاهچه از هر دو والد مادری بدست آمد و بیش از 90% تخمکهای کبوده (والد مادری در تلاقی Populus alba L.×P. euphratica OLIV.) و تخمکهای پده (والد مادری در تلاقی مشابه) تولید گیاه نمود، در صورتی که بازده تولید گیاه از کشت تخمدانهای متلاقی صنوبر کبوده 70% و برای صنوبر پده 67% برآورد شده است. گیاهچه های بدست آمده قبل از انتقال به گلدان به درون شیشه های به اندازه شیشه مربای معمولی حاوی محیط کشت مشابه قبل، کشت شدند. 75 عدد گیاه بدست آمده از تلاقی Populus alba L.×P. euphratica Oliv. و 26 عدد گیاه حاصل از P. euphratic OLIV.×Populus alba L. پس از انجام موفق مرحله سازگاری تدریجی به گلخانه و سپس به مزرعه انتقال یافتند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115928_f9b2f4a240c64fc08d6596639e96c207.pdf
2000-09-22
37
52
10.22092/ijrfpbgr.2000.115928
علی
جعفری مفیدآبادی
jafarimofidabadi@gamil.com
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
LEAD_AUTHOR
علی رضا
مدیر رحمتی
2
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ریزازدیادی گردوی بالغ ایرانی (Juglans regia) به شیوه کشت بافت
به هدف بررسی تکثیر گردوی ایرانی، جوانه انتخابی از پایه های بالغ موجود در رویشگاههای طبیعی گیاه و در تمامی فصول سال برداشت شد. عملیات سترون سازی در تیمارهای گوناگون، به دستیابی مناسبترین روش ممکن برای سترون کردن جوانه ها منجر گردید. این سترون سازی شامل غوطه ور کردن جوانه ها در محلول اتانل 70 درصد به مدت یک دقیقه و بعد استفاده از محلول کلرورمرکوریک 0.1 درصد به مدت 1.5 دقیقه بود. کشت جوانه ها در محیطهای واجد غلظتهای متفاوت هورمونی، مطلوبترین محیط را با مناسبترین ترکیب هورمونی برای استقرار و رشد جوانه ها تعیین نمود، به طوری که محیط کشت DKW با هورمون BA در غلظت یک میلیگرم در لیتر برای شاخه زایی جوانه های گردوی ایرانی به عنوان محیط کشت و هورمون برگزیده، مشخص گردید. برای فعال کردن جوانه های جانبی و افزایش درصد شاخه زایی ریز نمونه ها از محیطهای DKW, MS با هورمونهای BA و GA3 به میزان 0.5 و 0.25 میلیگرم در لیتر (به ترتیب)، استفاده شد. در ضمن کاربرد محیط پایه DKW بدون هورمون، در مرحله پیش تیمار ریشه زایی، در افزایش طول و مقاومت شاخه های گردو موثر بود. در مرحله ریشه زایی، تیمارهای مختلف و متعددی نظیر: استفاده از هورمونهای خانواده اکسین به تنهایی یا به طور تلفیقی، کاهش و افزایش غلظت املاح پرمصرف و قند در محیط کشت، کاربرد زغال فعال، ویتامینها و اسید آمینه های مختلف و ... در محیط صورت گرفت که به نظر می رسد تنها در دو مورد احتمال تمایز آوندی در بافت کالوس (تشکیل پریموردیوم ریشه) امکانپذیر شده است، ولی برای تکمیل نتایج فوق، لازم است تا بررسیهای کامل تشریحی، سلول شناختی درباره یاخته های بافت کالوس تشکیل شده در قاعده جداکشتهای به کار رفته در تیمارهای فوق و متمایز ساختن ریشه چه در نمونه های مزبور، صورت گیرد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115929_bf09e5824b9864631c4a9631e85c1922.pdf
2000-09-22
53
73
10.22092/ijrfpbgr.2000.115929
ریزازدیادی Micropropagation
کشت سرشاخه ای Shoot tip culture
گردوی ایرانی Juglans regia
ریشه زایی Rhyzogenese
میترا
امام
amam@yahoo.com
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
LEAD_AUTHOR
معصومه
ایزدپناه
izad@rifr-ac.ir
2
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تکثیر و ریشه زایی در قلمه های گل محمدی (Rosa damascena)
بررسی شرایط مناسب برای تکثیر گل محمدی (Rosa damascena) با مطالعه قابلیت ریشه زایی قلمه بعنوان مهمترین شرط موفقیت در تکثیر رویشی این گیاه آغاز گردید. در راستای هدف فوق به ازدیاد 55 ژنوتیپ از 80 ژنوتیپ جمع آوری شده این گیاه از سراسر کشور از طریق قلمه خشبی ساقه در ماسه اقدام گردیده مواظبتهای لازم از قبیل آبیاری و دفع علفهای هرز بعمل آمد. آزمایش دیگری با استفاده از آب شیر بجای ماسه برای ریشه دار نمودن 2 تا از ژنوتیپهای فوق در تاریکی و نیز در روشنایی انجام گرفت. تعداد زیادی از ژنوتیپهای مورد آزمایش توانایی ریشه زایی در ماسه را از خود نشان نداده و تنها 7 ژنوتیپ (کمتر از 13 درصد ژنوتیپها) به میزانهای 50، 24، 12، 10، 6، 5 و 5 درصد ریشه زایی داشتند. معهذا، ریشه زایی در آب و در شرایط تاریکی با موفقیت در هر دو ژنوتیپ انجام گرفت که در هیچکدام از آنها در ماسه ریشه زایی مشاهده نگردید. از این مطالعات می توان نتیجه گرفت که در بین ژنوتیپهای گل محمدی از نظر تکثیرپذیری و بخصوص ریشه زایی قلمه ها تنوع وجود دارد. علاوه بر عوامل داخلی که مربوط به ژنوتیپ گیاه می شود عوامل خارجی نیز نظیر محیط ریشه زایی و شرایط محیطی ممکن است بر ریشه زایی موثر باشند. بنابراین ادامه بررسی جهت انجام مطالعات دقیق بر روی عوامل داخلی بویژه اکسین های درونزادی داخلی گیاه و کنترل ژنتیکی آنها و عوامل خارجی موثر بر تولید ریشه های نابجا در گیاه ضروری می باشد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115931_478fc1ad3566fa6933697501aa42b98a.pdf
2000-09-22
76
94
10.22092/ijrfpbgr.2000.115931
سید رضا
طبایی عقدایی
rtabaei@rifr-ac.ir
1
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، بخش تحقیقات ژنتیک و فیزیولوژی
LEAD_AUTHOR
محمدباقر
رضایی
2
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، بخش تحقیقات گیاهان دارویی و محصولات فرعی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
دستورالعمل تهیه محیط کشت در آزمایشگاه
.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115993_806f1e958c5d9f7fe15bc9b9e4888d8e.pdf
2000-09-22
95
104
10.22092/ijrfpbgr.2000.115993
علی
جعفری مفید آبادی
1
.
LEAD_AUTHOR