ORIGINAL_ARTICLE
بررسی قدرت ترکیب پذیری درختان بنه (Pistacia atlantica) در آذربایجان شرقی
قدرت ترکیبپذیری درختان بنه Pistacia atlantica در جزیره اسلامی، با انتخاب، علامتگذاری و تلاقی پایههای مادری و پدری، در سالهای 1380 و 1382، مورد بررسی قرار گرفت. بذرهای حاصل از تلاقی، جمعآوری و پس از انجام آزمایشهای تکنولوژیکی بذر کشت شدند. نتایج ارزیابی قدرت ترکیب پذیری عمومی، نشاندهنده بیشترین درصد باروری در نتاج حاصل از تلاقی والد مادری 9 با والدین پدری 3 و 11 در سال 1380 بود. بیشترین تعداد بذر در تلاقی والد مادری 9 با پدری 9 و 11 مشاهده گردید. درصد بالای سبز شدن بذر در 1380، مربوط به پایههای مادری 12، 13 و 8 بود که با پایههای پدری مختلف نتایج بسیار خوبی داشتند. شایان ذکر اینکه والد مادری 9 از قدرت ترکیب پذیری عمومی بالایی برای درصد باروری، تعداد بذر، وزن بذر، قطر بذر، درصد سبز شدن بذر و میانگین ارتفاع نهال برخوردار بود. بالاترین وزن کل میوه در تلاقیهای صورت گرفته در سال 1382، مربوط با پایههای پدری 8، 10 و 1 بود. در ضمن بهترین ترکیب پذیرها در میان پایههای مادری، 22، 18 و 12 بودهاند. بالاترین وزن میوه بارور در سال 1382، به ترتیب مربوط به پایههای پدری 4، 8 و 1 بوده و بهترین ترکیب پذیری در میان پایههای مادری 22، 21 و 18 و پایههای پدری 8، 1 و 4 بود. بر این اساس، میتوان گفت که از میان والدین تلاقی یافته در عرصه بنهزار جزیره اسلامی، پایههای مادری 10 و 11 و پایههای پدری 9 و 13 بهترین درختان در سال 1380 و پایههای مادری 17، 18، 21 و 22 و پایههای پدری 1 و 8 بهترین درختان در سال 1382 بودند. بنابراین، برای تولید بذر و نهال مطلوب و در نتیجه افزایش تولید و بهرهوری، امکان اجرای طرحهای پایلوت در عرصههای بنهزار وجود دارد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115051_d09cf2de00831c9efffba83ca2d7850e.pdf
2006-12-22
181
193
10.22092/ijrfpbgr.2006.115051
قدرت ترکیب پذیری عمومی
ژنوتیپ
بنه
انتخاب والدین برتر و تلاقی
حسن
مداح عارفی
h.m.arefi@rifr-ac.ir
1
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
AUTHOR
اکبر
عبدی قاضی جهانی
akbar_abdii1343@yahoo.com
2
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی
AUTHOR
سید اسماعیل
سیدیان پوستکلا
3
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
AUTHOR
طباییعقدایی، س.ر. و جعفری مفیدآبادی، ع.، 1379. مقدمهای بر اصلاح درختان جنگلی، انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، شماره انتشار 252.
1
کلنگی، ع.، 1369. روغنکشی از دانه بنه، مجموعه مقالات سمینار صنایع غذائی, شیراز، سازمان جهادسازندگی استان فارس، کمیته صنایع روستائی، دانشگاه شیراز.
2
مداح عارفی، ح.، نصیرزاده، ع. و میرزایی ندوشن، ح.، 1382. بررسی تنوع در پایههای مادری و پدری بنه Pistacia atlantica، مجموعه مقالات دومین همایش ملی بنه یا مروارید سبز (جلد دوم) جلد10 شماره 2.
3
Ak, b.e. and Kaska, n. 1997. ISHS second international symposium on pistachios an almonds. Determination of viability and germination rates of pistacia spp. pollen kept for artificial pollination.
4
Arefi, h.m., Abdi, a., and Saydian, s. e., 2005a, Evaluations of seeds and progenies of pistacia atlantica trees in eastern azarbaijan province, in proceeding of international symposium on pistachio and almonds, Tehran Iran.
5
Arefi, h.m., Abdi, a., Saydian, s. e., Nasirzadeh, a., Mirzaei nadushan, h., Rad, h., Golbabaii, h. Azdoo, z. and Darvishi ziedabadi, d. 2005b. Genetics & breeding of pistacia atlantica in iran, in proceeding of international symposum on pistachio and almonds, Tehran Iran.
6
Barazani, O. and Golan-Goldhirsh, A. 2004. Germplasm collection of pistacia at the jacob blaustein institute for desert research. Phenotypic traits and molecular markers. Information bulletin of the research network on nuts (fao-ciheam), number 12 September. IRTA - Mas Bové. Coordination Centre of the Research Network on Nuts
7
Behboodi, b. 2004. Pistacia vera l. 1753 in iran, Information bulletin of the research network on nuts (fao-ciheam), number 12 september. IRTA - Mas Bové. Coordination Centre of the Research Network on Nuts
8
Chao, c-c.t., Parfitt, d.e., Kallsen, c., Maranto, j. and Ferguson l. 1997. The california program; breeding and genetics of pistachio. ISHS second international symposium on pistachios and almonds.
9
Golen- goldhirsh, a. and Kostiukovsky, v. 1997. ISHS second international symposium on pistachios an almonds, Mediterranean.
10
Hossein-khah, r. and Farhang, b. 1996. pistacia mutica : A new resource for oil production. seminar on pistachio problems. 20-22 august 1996 kerman, Iran.
11
Kafkas, s. and Kaska, n. 1997. ISHS second international symposium on pistachios an almonds, pistachio rootstock breeding by crossing different wild species grown in turkey.
12
Kamiab, f., Vesvaei, a. and Panahi, b. 2005. male performance in pistachio (pistacia vera l.) in iv international symposium on pistachios and almonds. tehran, iran.
13
Vargas, f.j, Romero, m.a. and Clave, j. 1997. Nursery behavior of pistachio rootstocks, ISHS second international symposium on pistachios an almonds.
14
Zohary, m. 1952. A monographical study of the genus pistacia. Palestine Journal of Botany, jerusalem series, 5: 187-228.
15
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه ویژگیهای کاریوتیپی جمعیتهایی از گونه گیاهی سبد Stipagrostis pennata با استفاده از تجزیه به مؤلفههای اصلی
گونههای Stipagrostisدر زمره گراسهایی هستند که بهطور عمده در مناطق خشک بهویژه در شنزارها میرویند. برخی از گونههای این جنس علاوه بر اهمیت در مراتع در تثبیت شنهای روان نیز نقش مهمی دارند. از اینرو این تحقیق به منظور بررسی ویژگیهای کاریوتیپی4 جمعیت گونهای از این جنس انجام گرفت. به این منظور کاریوتیپ جمعیتهای مختلف از نظر خصوصیات کروموزومی طول بازوی کوتاه، طول بازوی بلند، طول کل کروموزوم، نسبت بازوی کوتاه به بلند و همچنین نسبت بازوی بلند به کوتاه مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه به مؤلفههای اصلی نیز جهت دستهبندی ژنوتیپها بر اساس ویژگیهای کاریوتیپی انجام گرفت و دو مؤلفه اصلی اول در مقابل هم پلات شدند تا قرابت این جمعیتها بر اساس پراکنش آنها در این پلات مورد بررسی قرار گیرد.نتایج تجزیه دادههای کاریوتیپی به مؤلفههای اصلی مورد بررسی قرار گرفت و نقش هر صفت کروموزومی طول بازوی کوتاه، طول بازوی بلند، طول کل کروموزوم در تعیین مؤلفه اصلی مشخص گردید. بررسیها نشان داد که طول کل کروموزوم، بازوی بلند و همچنین نسبت بازوی بلند به کوتاه به ترتیب با میزان 20/2، 71/0 و 82/0 بیشترین نقش را در تشکیل مؤلفه اول داشتند. پلاتها بیانگر این موضوع هستند که جمعیت مشهد همواره در فاصله دورتری نسبت به بقیه جمعیتها قرار میگیرد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115053_d389b436c6f786d18b361b701eb09ac2.pdf
2006-12-22
194
201
10.22092/ijrfpbgr.2006.115053
Stipagrostis
کاریوتیپ
مؤلفههای اصلی و قرابت ژنتیکی
علی قربان
آزاد
1
دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، تهران.
AUTHOR
حسین
میرزاییندوشن
nodoushan2003@yahoo.com
2
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
LEAD_AUTHOR
آناهیتا
شریعت
shariat@rifr-ac.ir
3
محقق موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع
AUTHOR
چوکان، ر.، حسین زاده، ع.، قنادها، م.ر.، طالعی، ع. و محمدی، س.ا.، 1384. گروهبندی رگههای ذرت بر پایه صفات مورفولوژیکی. نهال و بذر، 157-21:139.
1
طوسی مجرد، م.، قنادها، م.ر.، خدا رحمی، م. و شهابی، س.، 1384. تجزیه به عاملها برای عملکرد دانه و سایر خصوصیات گندم. پژوهش و سازندگی (در زراعت و باغبانی)،.16-67:9.
2
مقدم، م.، محمد شوطی، ا. و آقائی سربرزه، م.، 1373. آشنایی با روشهای آماری چند متغیره. انتشارات پیشتاز علم تبریز.
3
میرزایی ندوشن، ح.، مهرپور، ش.، رضایی، م. و رشوند، س.، 1381. مطالعات مقدماتی کاریوتیپ جمعیتهایی از گونه Aloe litoralis. تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران، 73-9:49.
4
Battoli, H. 2001. The study of ecological properties of the grassland Stipagrostis plumose in the desert sand plain of Kashan. http://www.ru.ac. za/instituts/ rgi/ ire2003/a4/volunteer.htm.
5
Danin, A. 1978. Plant species diversity and plant succession in a sandy area in the Northern Negev. Flora, 167: pp. 409-422.
6
Danin, A. 1996. Plant of Desert Dunes. Berlin, Heidelberg, New York: Springer-Verlag. 177.pp
7
Gibbs, R., G.E. Watson, L. Koekemoer, M. Smook, and L. Barker, 1989. Grasses of Southern Africa. Memoirs of the Botanical survey of South Africa. No.58. National Institute, Pretoria.
8
Ingrouille, M.J. 1986. The construction of cluster webs in numerical taxonomic investigation. Taxon, 35: pp. 541-545.
9
Kichey, T., Heumez, E., Pocholle, D., Pageau, K., Vanacker, H., Dubois, F., Gouis, J. Le and Hirel, B., 2006. Combined agronomic and physiological aspects of nitrogen management in wheat highlight a central role for glutamine synthetase. New Phytology, 169: 265-278.
10
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپهای مختلف عناب (Zizyphus jujuba Mill.) در ایران با استفاده از تجزیه خوشهای
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی موجود در اکوتیپهای مختلف عناب، آزمایشی با استفاده از 29 اکوتیپ از 15 استان کشور از سال 1378 و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. نهال هر یک از اکوتیپها تهیه و جهت بررسی صفات مورفولوژیکی در ایستگاه تحقـیقاتی مرحوم بدیعی واقع در50 کیلومـتری غرب قم کاشـته شد. صفات زاویه شاخه با تنه، تعداد خار در شاخه، اندازه بزرگترین خار، اندازه شاخه یکساله، اندازه خار یکساله، شکل برگ، طول دمبرگ، طول برگ، عرض برگ و..... در هر اکوتیپ یادداشت برداری گردید. تجزیه واریانس صفات نشان داد که طول و عرض برگ و طول و عرض برگ انتهایی در تکرارهای مختلف با یکدیگر اختلاف معنیداری داشتند. همچنین در بررسی ضریب همبستگی صفات مشخص شد که زاویه شاخه با تنه، تعداد خار در شاخه و طول برگ با یکدیگر و با سایر صفات همبستگی معنیداری داشت، بنابراین در تفکیک اکوتیپها میتوان روی این صفات تأکید نمود. تجزیه به مؤلفههای اصلی، 3 مؤلفه که 64 درصد واریانس کل را توصیف مینمایند، تعیین کرد. تجزیه عاملها به روش وریماکس، سه عامل به نام «خصوصیات برگ»، «ابعاد برگ انتهائی» و «عادت شاخهدهی» را تعریف نمود. تجزیه خوشهای، اکوتیپهای جمعآوری شده را در سه گروه با منشأ اصفهانی، مازندرانی و خراسانی تفکیک نمود. اکوتیپهای فارس دارای منشأ اصفهانی و اکوتیپهای قم دارای منشأ اصفهانی و مازندرانی بودند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115054_dbb40f3783022969130026c8ba03619a.pdf
2006-12-22
202
214
10.22092/ijrfpbgr.2006.115054
عناب
تنوع ژنتیکی
ایران
تجزیه به مؤلفههای اصلی
تجزیه عاملها و تجزیه خوشهای
حسین
خاکدامن
khakdaman2000@yahoo.com
1
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
LEAD_AUTHOR
عباس
پورمیدانی
pourmeidani2003@yahoo.com
2
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
AUTHOR
سید مهدی
ادنانی
3
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
AUTHOR
امیدبیگی، ر.، 1376. رهیافتهــای تولید و فرآوری گیــاهان دارویی. جلد اول، طراحاننشر، تهران، صفحه 110- 109.
1
امیدبیگی، ر.، و دقیقی، س.، 1379. تأثیر سن پاجوش و زمان انتقال آن در تکثیر عناب. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، سال هفتم، 4: 58 ـ 53.
2
ثابتی، ح.، 1373. جنگلها، درختان و درختچههای ایران. چاپ دوم، انتشارات دانشگاه یزد، یزد: ص779.
3
حسین آوا، س. و سیفی، ا.، 1381. عناب. انتشارات فنی معاونت ترویج سازمان تات، تهران:17.
4
میرحیدر، ح.، 1375. معارف گیاهی به کاربرد گیاهان در پیشگیری و درمان بیماریها. جلد ششم، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران: صفحه 462-408.
5
Bal. J.S. 1992. Identfication of Ber (Zizyphus mauritiana) cultivars through vegetative and fruit characters. Acta Horticulture science, No: 317:245-253.
6
Khan. A.H. and Wazir, F.K. 1980. Morphological characteristics, yield and yield components of different cultivars Ber. Sarbadj of Agric, Pakistan, Vol. 5, No 1: 53-57.
7
Kumar S. and Sharma, V.P. 1995. Isozymic Identification of cultivars Ber. Journal of Horticulture science, India, 70(2): 303-306.
8
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین عملکرد، کیفیت و صفات زراعی در72 جمعیت یونجه چندساله (Medicago sativa)
بهمنظور بررسی تنوع ژنتیکی و رابطه بین عملکرد و کیفیت علوفه در یونجه زراعی(Medicago sativa)، تعداد 72 رقم و جمعیت داخلی و خارجی در قالب طرح لاتیس چهارگانه در مرکز تحقیقات البرز کرج به مدت 3 سال برای عملکرد، صفات مورفولوژیکی و کیفیت علوفه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ*سال برای کلیه صفات معنیدار بود. از لحاظ عملکرد علوفه، ژنوتیپهای کرج 74، کردستان 190، قزاقستان 2198، اهر 20253 و فرانسه 1008 نسبت به شاهد (یونجههمدانی) برتری داشتند. ژنوتیپهای کرج 1003، فرانسه 1008، تبریز 248 و ایتالیا 320 علاوه بر تولید علوفه بالا، از کیفیت خوبی نیز برخوردار بودند. نتایج تجزیه علیت تأثیر مستقیم و مثبت ارتفاع بوته و تعداد ساقه و نیز اثر منفی و غیرمستقیم تاریخ گلدهی را بر عملکرد علوفه نشان دادند. با استفاده از تجزیه به مؤلفههای اصلی، 4 مؤلفه اول، 68 درصد از کل واریانس متغیرها را توجیه کردند. صفات درصد پروتئین خام، قابلیت هضم، فیبرخام، ADF وNDF مهمترین نقش را در تبیین مؤلفه اول داشتند. در حالیکه، در مؤلفه دوم شادابی، محیط طوقه، عملکرد علوفه، تعداد ساقه و ارتفاع بوته از صفات مهم بودند. در تجزیه کلاستر، ژنوتیپها در 7 گروه متفاوت قرار گرفتند. ژنوتیپهای موجود در کلاستر 1 پر محصول و زودرس و دارای کیفیت پایین بودند. ژنوتیپهای کلاستر 2 از نظر کیفیت ضعیف ولی شاداب و مقاوم به آفت سرخرطومی یونجه بودند. ژنوتیپهای کلاستر 3 دارای کیفیت متوسط و پرمحصول، کلاستر 4 دارای کیفیت بالا و محصول متوسط، کلاستر 5 دارای کیفیت بالا، دیررس و کم محصول، کلاستر 6 زودرس و دارای کیفیت و محصول متوسط و کلاستر 7 حساس به سرخرطومی و کم محصول بودند.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115055_93512e77a69307d28d293886f66acc99.pdf
2006-12-22
215
229
10.22092/ijrfpbgr.2006.115055
یونجه زراعی Medicago sativa
عملکرد علوفه
کیفیت علوفه
تجزیه علیت
تجزیه به مؤلفههای اصلی و تجزیه کلاستر
علی اشرف
جعفری
1
استاد پژوهش و رئیس بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
LEAD_AUTHOR
احمد
گودرزی
2
Islamic Azad University, Iranshahr Branch
AUTHOR
جعفری، ع.، نصرتی نیگجه، م. و حیدری شریف آباد، ح.، 1382. بررسی عملکرد علوفه، صفات مورفولوژیکی و صفات کیفی در 18 رقم و اکوتیپ یونجه زراعی Medicago sativa در شرایط مطلوب وتنش خشکی. فصلنامه پژوهشی تحقیقات ژنتیک واصلاح گیاهان مرتعی وجنگلی ایران، شماره 11، صفحه 62-53.
1
جعفری، ع. و نوری، ف.، 1379. بررسی عملکرد علوفه و سایر صفات زراعتی هفت رقم یونجه چند ساله Medicago sativa در شرایط دیم استان کرمانشاه. پژوهش و سازندگی، شماره 48، صفحه 51-48.
2
رضایی. ع. م.، 1372. به نژادی یونجه. مرکز نشر دانشگاهی تهران، 233 صفحه.
3
شاه نجات بوشهری، ع.، 1367. ارزیابی قدرت ترکیب پذیری عمومی 15 رقم یونجه. پایان نامه کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده کشاورزی.
4
گرامی، ب.، 1362. اسپرس. نشریه دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، 87 صفحه.
5
Hanna, W.W. 1993. Improving forage quality by breeding, International Crop Science, 1: 671-675.
6
Hart, R.H., Piers, R.B. and Hanson, C.H. 1988. Alfalfa yield, specific leaf weight, co2 exchange rate and morphology, Crop Science, 18: 469-653.
7
Jafari, A. and Ghamari Zare, A. 2005. Factor analysis of components of yield and quality traits in alfalfa (Medicago sativa), Proceeding of the XXth International Rangelands Congress, Dublin, Ireland, pages 71.
8
Jafari, A., Connolly, V., Frolich, A. and Walsh, E.K. 2003a. A note on estimation of quality in perennial ryegrass by near infrared spectroscopy. Irish Journal of Agricultural and Food Research 42: 293-299.
9
Jafari, A., Nosrati Nigeh, M. and Haidari Sharifabadm, H. 2003b. Comparison of yield, morphological and quality traits in 18 ecotypes and varieties of alfalfa (Medicago sativa) grown under irrigated and non-irrigated conditions. Proceeding of the VIIth International Rangelands congress, Durban, South Africa, pages 1403-1405.
10
Julier, B., Ecalle, C. and Huyghe, C. 1999. Potential for including the digestibility in breeding of alfalfa. In: Lucerne and Medics for the XXI century. Proceeding of the XIII EUCARPIA Medicago spp. Group meeting, Perugia, Italy, 13-16 September 1999, pages 125-133.
11
Manly, B.F.J. 1994. Multivariate statistical methods. Chapman & Hall, London, 215p
12
Smith, K.F., Reed, K.F.M. and Foot, J.Z. 1997. Genetic improvement of nutritive value in dairy pastures: important traits. Grass and forage Science 52:167-175.
13
Snedecor, G.W. and Cochran, W.G. 1980. Statistical methods. 7th ed. Iowa State Univ. Press, Ames.
14
Steel, R.G.D. and Torrie, J.H. 1980. Principles and Procedures of Statistics. A Biometrical Approach, Second Edition, McGraw-Hill Book Company, London, P. 633.
15
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی دو گونه شنبلیله چندساله Trigonella tehranica و T. elliptica به منظور اصلاح کیفیت علوفه
در این پژوهش کیفیت علوفهای 7 اکسشن از2 گونه شنبلیله چندساله (3 اکسشن متعلق به گونه T. tehranica و 5 اکسشن مربوط به گونه T. elliptica) در ایستگاه استهبان فارس مورد بررسی قرار گرفتند. درصد پروتئین خام، درصد ماده خشک، الیاف خام، خاکستر خام، چربی خام، کلسیم و فسفر در اندام هوایی اندازهگیری و دادهها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. اکسشنها از نظر کلیه صفات مورد بررسی اختلاف معنیدار (01/0 P<) نشان دادند. کمترین مقدار پروتئین خام (07/10 درصد) در اکسشنهای 770 و 7271 گونه T. elliptica و بیشترین مقدار پروتئین (86/14 و 62/12 درصد) به ترتیب مربوط به اکسشنهای 5310 و 460 گونه T. elliptica بود. بیشترین مقدار کلسیم (5/2 درصد) در اکسشن 76 (T. tehranica) و بیشترین مقدار فسفر (با میانگین 57/0 درصد) در اکسشنهای 7271 گونه T. elliptica و 103 گونه T. tehranica مشاهده شد. همچنین اکسشن 162 گونه T. elliptica بالاترین مقدار چربی خام (21 درصد) را به خود اختصاص داد. دندروگرام حاصل ازتجزیه خوشهای اکسشنهای حاصل از تجزیه مواد غذایی در مجموع 3 خوشه را مشخص نمود و تشابه میان نمونهها در مجموع 66/27 درصد بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده اکسشن 460 مربوط به گونه T. elliptica، با دارا بودن بیشترین مقدار پروتئین (62/12 درصد) و کمترین مقدار الیاف خام (93/25 درصد) به عنوان برترین اکسشن شناخته شد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115056_ca98c93e16764168962edc71a6ec639d.pdf
2006-12-22
230
240
10.22092/ijrfpbgr.2006.115056
شنبلیله (Trigonella)
کیفیت علوفه
پروتئین
الیاف خام و تجزیهخوشهای
مهرناز
ریاست
riasat49@yahoo.com
1
شیراز، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، شیراز
LEAD_AUTHOR
عبدالرضا
نصیرزاده
2
شیراز، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، شیراز، صندوق پستی:617-71555E
AUTHOR
ریاست، م.،1380. بررسی سیتوژنتیک جنس شنبلیله (Trigonella) در استان فارس. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه، 121 صفحه.
1
طیبی خرمی، م.، 1376. بررسی برخی از ویژگیهای دوگونه مرتعی Elymus perteuis, Elymus hispidus در سرشاخههای حوزه کروسیوند (شمال فارس). پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران، 188 صفحه.
2
کریمی، ع.،1381. بررسی منابع غذایی مورد استفاده دام و طیور در استان فارس. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، 53 صفحه.
3
معمار، س.، 1383. بررسی اثرات فیزیولوژیکی تنش کم آبی (خشکی) روی تعدادی ازگونههای شبدر یکساله. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان. 130 صفحه.
4
Ahmad, F.; Acharya; S.N., Mir, Z. and Mir, P.S. 1999. Localization and activity of RNA genes of fenugreek chromosomes by fluorescent in situ hybridization and silver staining.Theoretical and Apploied Genetics. 98: 179-185.
5
Gomez, A. 1983. Legume seeds as protein components for animal feeding. Legominosas de grano. 249-262
6
Heneidy, S.Z., 1996. Palatability and nutritive value of some common plant species from the Aqqaba gulf area of Sinai, Egypt. Journal of Arid Environments. 34: 115-123.
7
Reymond, F.A.; Richard, F.M. and Rshall, R.H. 1990. Variability of crude protein in crested wheat grasses at determines stage phenology. J. of Range Manage. 43: 186-189.
8
Sayed, R.A.; Tolbah, K.H. and Habashy, H.N. 2000. Technological, chemical and biological studies on fenugreek seeds (Trigonella foenum graecum). Journal of Agricultures Science. 8: 223-234.
9
Sun, H.A. and Sun, H.Q. 1996. Ecological geographical characteristics and grazing values of forage legumes in the grassland of Qingha:. Grassland of China. 6: 31-34.
10
Tapadia, S.B.; Arya, A.B. and Devi, P.R. 1995. Vitamin C contents of processed Vegetables. Journmal of Food Science and Technology. 32: 513-515.
11
Varshney, I.P., Jain, D.C. and Srivastava, H.C. 1984. Saponins from Tigonella Foenum-graecum leaves. Jourmal of Natural products.47: 44-46.
12
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تحمل شوری چهار گونهAtriplex در شرایط اکولوژیکی زاهدان
در این پژوهش سازگاری گونههای مختلف Atriplex به شوریهای متفاوت در حومه شهر زاهدان در سال1382 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا در آمد. عامل اصلی شامل سه سطح شوری 14، 12 و 9 دسی زیمنس برمتر و عامل فرعی گونههای مختلف Atriplex شامل A. lentiformis، A. cansecens، A. verruciferaوA. leucoclada بود. برای تعیین کیفیت علوفه از معیارهای درصد پروتئین، خاکستر، سدیم، پتاسیم، کلر، کلسیم و منیزیم استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس و عملکرد محصول (اندام هوایی) و تجزیه آزمایشگاهی نشان داد که بیشترین عملکرد ماده خشک در بوته به گونه A. leucoclada(29/126 گرم در هربوته) تعلق داشت. همچنین حداکثر درصد پروتئین (82/3)، پتاسیم (991/1) و کلر(157/6) در گونه A. cansecensمشاهده گردید. بیشترین میزان خاکستر(Ash) (172/29%)، درصدسدیم(052/6) و درصد منیزیم (402/1) را رقمA. verrucifera دارا بود. حداکثر درصد کلسیم (517/0) در گونهA. lentiformis مشاهده گردید. از میان گونههای فوق احتمالا گونه A. leucoclada بیشترین تحمل را در مقابل تنش شوریدر شرایط آب و هوایی زاهدان نشان داد.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115057_56a15909b289d2b537a21a9148090b78.pdf
2006-12-22
241
250
10.22092/ijrfpbgr.2006.115057
گونههای Atriplex
شوری
پروتئین و تجمع یونی
احمد
قنبری
sarani-sistani@yahoo.com
1
دانشگاه زابل، دانشکده کشاورزی، صندوق پستی: 513-98615
AUTHOR
اکبر
فخیره
2
دانشگاه زابل، دانشکده کشاورزی، صندوق پستی: 513-98615
AUTHOR
محسن
حیدری
3
دانشگاه آزاد اسلامیبیرجند
AUTHOR
شیراحمد
سارانی
4
دانشگاه زابل، دانشکده کشاورزی، صندوق پستی: 513-98615
LEAD_AUTHOR
احمدی رکن آبادی، م.، جعفری، م.، باغستانی، ن. و قنادها، م. 1377. اثرات جذب و تجمع املاح آب و خاک در خشکیدگی آتریپلکسهای دشت منطقه کویر چاه افضل (اردکان یزد). مجله پژوهش و سازندگی، شماره 46.
1
اداره کل هواشناسی استان سیستان و بلوچستان. 1383. آمار اقلیم ( بارندگی، دما و .....)
2
خدابنده، ن. 1371. غلات. انتشارات دانشگاه تهران.
3
جعفری، م. فاکس، م. ملویل، م. 1375. رابطه شوری و پتاسیم در گیاهان مرتعی. مجله منابع طبیعی ایران، شماره 48.
4
رضایی، س.ع. و ملکوتی، م. ج.، 1375. بررسی اثرات شوری در رشد قره داغ و مقایسه آن با آتریپلکس در کویر میغان اراک. مجموعه مقالات دومین همایش ملی بیابان زدایی و روشهای مختلف بیابان زدایی کرمان.
5
سر افراز اردکانی، ع.، 1380. بهره برداری از کویرهای مرطوب ایران با استفاده از گیاهان مقاوم به شوری به ویژه گیاه مرتعی علوفهای آتریپلکس. نشریه جهاد، شماره 59.
6
قره یاضی، ب.، 1382. مهندسی ژنتیک گیاهان زراعی با هدف افزایش مقاومت به تنش شوری. مؤسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
7
کافی، م.، 1380. زراعت هالوفیتها دریچهای نوین در بهره برداری از منابع آب شور. کارگاه تخصصی شوری و رشد گیاهان، مکانیزمها، چالشها و راهبردها، دانشگاه فردوسی مشهد.
8
هویزه، ح.، دنیا روند، م. و صالحی، ح.، 1380. افزایش عملکرد علوفه مراتع شور و بیابانی جلگهای با کشت گونه Atriplex halimus. مجموعه مقالات چهارمین گردهمایی شورای منطقهای مراکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام جنوب کشور. کرمان.
9
Breckel, S.W.1986. Studies on halophytes along salt gradients proceedings of the Royal Society of Edinburgh 89 B: 203-215.
10
Carolyn, H. and ungar, I.A., 1997. The effects of density and salinity on shoot biomass and ion accumulation in five inland halophytic species. Can. j. Bot. 75: 96-107.
11
Le Houerou, H.N., 1992. Salt-to leant plants for the arid regions of the Mediterranean isoclimatic zone.In: H. Lieth and A.Al Masoom (eds). Towards the rational use of salinity tolerant plants. Tasks in Vegetation Science 27:403-422.Kluwer Academic Publishers, Dordrecht. The Netherlands.
12
Van Epps, G.A., Baker, J.R. and Mckell, C.M., 1982. Energy biomass from high producing rangelands Shrubs of the intermountain United States. J.range manage. 15:22-25.
13
Wang, A., Sowa, M. and Unger, I.A., 1997. Effect of salinity on growth, ion octant and cell wall chemistry in Atriplex prostrate. American j. bot, 78:9 1247-1255.
14
Welch, B.L., 1989. Nutritive value of Shrubs, Shrub Biology and utilization (C.M. McKell, ed) Acaedmic Press, New York. pp. 405 – 422
15
ORIGINAL_ARTICLE
واکنش گراسهای مرتعی بروموس (Bromus) و اگروپایرون (Agropyron) به قارچ فوزاریوم (Fusarium) برای جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه در شرایط آزمایشگاه و محیط طبیعی
در این آزمایش، درصد جوانهزنی و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه، و شاخص بنیه بذر در 5 گونه Agropyron و 2 اکوتیپ گونه Bromus persicus تحت 2 غلظت اسپور از گونههای Fusarium graminearumوFusarium avenaceum مورد ارزیابی قرار گرفتند. غلظتهای اسپوری ml/104×114 و ml/104× 57 برای F. graminearum و ml/104×152 و ml/104×76 برای گونه F. avenaceum برای آلوده نمودن بذر در نظرگرفته شد. همچنین نمونهای از بذرهای مورد بررسی در شرایط عاری از آلودگی به عنوان شاهد نیز کشت گردید. میان جنسها، گونههای یک جنس و نیز اکوتیپهای یک گونه گیاهی برای صفات درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، نسبت طول ریشهچه به ساقهچه، و شاخص بنیه بذر و نسبت وزن خشک به تر در هر دو شرایط آزمایشگاه و طبیعی اختلاف معنیداری وجود داشت. همچنین تیمارهای قارچی در شرایط آزمایشگاهی تأثیر معنیداری بر کلیه صفات بهجز نسبت طول ریشهچه به ساقچه داشتند، ولی در شرایط طبیعی تفاوت بین سطوح قارچها معنیداری نبود. اثر پذیری صفات بنیهای بذر هر دو جنس تحت تیمار اسپورهای دو گونه قارچ در شرایط آزمایشگاهی بیشتر بود. شاخص بنیه، سرعت و درصد جوانهزنی بذرهای آلوده در گونههای intermedium A.وA. elongatum از سایر گونهها بیشتر بود. قارچF. graminearum با غلظت ml/104×114 بیشترین تأثیر را بر کاهش شاخص بنیه بذر، سرعت و درصد جوانهزنی بذر داشت.
https://ijrfpbgr.areeo.ac.ir/article_115058_a60da2434192f816571d8bcacde50b08.pdf
2006-12-22
251
262
10.22092/ijrfpbgr.2006.115058
بروموس
اگروپایرون
Fusarium graminearum
F. avenaceum
جوانهزنی بذر
سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه
محمدعلی
علیزاده
alizadeh@rifr-ac.ir
1
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
LEAD_AUTHOR
علی اشرف
جعفری
aliashrafj@gmail.com
2
مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، صندوق پستی: 116-13185
AUTHOR
Abdul-baki, A.A. and Anderson, J.D. 1975. Vigour determination in soybean seed by multiple criteria. Crop Sci. 13: 630-633.
1
Anonymous, 1988: Rules for testing seeds, J, Seed Technol,6: 1-26.
2
Grabe, D.F.1976. Measurment of seed Vigour, Jour. Seed Sci. Tech. 1: 18-32.
3
Gupta, I.J., Schmitthenner, A.F. and McDonald, M.B. 1993. Effect of storage fungi on seed vigour of soybean. Seed Sci. Technol. 21: 581-591.
4
Hiltner, L. and Ihssen, G. 1911: Uber das schlechte Auflaufen and die Auswinterung des Getreides Infolge Befalls durch Fusarium Landwirtsch, Jour. Bayern 1: 20-26, 231-278, 315-362.
5
Lekh, R. and I. S. Khairwal, 1993. Evaluation of pearl millet hybrids and their parents for germinability and field emergence. Indian J. Plant Physiol. 2: 125-127.
6
Maguire, J. D. 1962: Speed of germination: aid in selection and evaluation for seedling vigour. Crop Sci. 2: 176-177.
7
Perry, D. A., 1978: Report of the vigour test committee. 1974-1977. Seed Sci. Tech. 6:151-181.
8
Pederson, L., Jqrgensen P.E. and Poulsen, I. 1993. Effect of seed vigour and dormancy on field emergence, development and grain yield of winter wheat (Triticum aestivum L.) and winter barley (Hordeum vulgareL.), J. Seed Sci Tech. 21:159-178.
9
Ram, C, and Wiesner, L.E, 1988. Effects of artificial ageing on physiological and biochemical parameters of seed quality in wheat, Seed Sci, Technol, 16: 579-587.
10